Vannacht een (niet al te heftige) bloedneus gehad, dus vandaag nog niet naar huis
Minimaal nog een nachtje hier.

Om een uur of drie werd ik -voor de zoveelste keer - wakker op een snik- en snikhete kamer (bejaarde kouwkleum als kamergenootje gekregen) met mijn hoofd onder de dekens (omdat kamergenootje het licht de hele nacht aan wil omdat ze om de haverklap naar het toilet moet strompelen) , met een bloedneus. Ik was natuurlijk meteen in paniek, en mijn bloeddruk was huizenhoog (rond de 200/100) . Meteen een capsule gekregen om kapot te bijten en een koud compres in mijn nek, en toen was het eigenlijk vrij snel voorbij ; minuutje of tien. Arts er bij geweest maar toen was de bloeding al netjes gestopt, mijn bloeddruk tot normale waarden gezakt en moest ik maar verder gaan slapen. Nou, welterusten he....... :-S Ik had me vast voorgenomen geen oog meer dicht te doen en de hele nacht te gaan lezen, maar dat heb ik ongeveer vijf minuten volgehouden.

Dus vanmorgen met angst en beven naar de visite, maar de dokter was eigenlijk wel tevreden. Zag er verder allemaal mooi schoon uit, bloeding van "niks", neus doorgespoeld, en morgen maar weer eens kijken. Tja.....zolang die dame hier nog ligt is een koele rustige nacht natuurlijk uitgesloten. En de hele nacht opblijven brengt natuurlijk ook niks....

Dus laat ik vanavond mijn man mijn CPAP maar meenemen, en dan maar eens kijken hoe ik daar de nacht mee doorkom. Mocht het weer gaan bloeden, dan is die Dreamwear zo weer schoon Bevochtiger lekker hoog, temperatuur laag ; liever wat water snuiven dan weer gaan bloeden. Ik had de laatste tijd al steeds een beetje droge keel/neus met die verwarmde slang , misschien is dat toch niet helemaal mijn ding. Zelfs niet op 21 graden.

Maar de arts zag vannacht ook poliepen in mijn neus waar ik nog niet eerder van gehoord had......en ook nooit last van gehad trouwens. Ook zou er met de internist overlegd worden over andere medicatie voor mijn bloeddruk. Daar heb ik nog niks over teruggehoord. Het blijft dus allemaal nog een beetje spannend. En thuis zijn we vandaag in elk geval nog weer niet.....pfffff Bina een week ziekenhuis zeg, voor een blóedneus.....

Marleen, laat je man ook meteen een slaapmasker meenemen... Hoef je niet onder de deken te liggen. En wees maar blij dat je nog in het ziekenhuis bent met zo'n hoge bloeddruk. Hoop voor je dat die bloedzee van de poliepen komt!

Verstuurd vanaf mijn F5121 met Tapatalk

Net de verpleegkundige gesproken ie heeft overlegd, en inderdaad vanavond graag mét CPAP. Liever dat dat hier verkeerd gaat dan thuis

Wat een toestand Marleen. Die bloeddruk, kwam dat niet door het gedoe rondom de CPAP/masker wissel?
Wat zo'n overstap dan toch weer gevolgen heeft. Ongelooflijk.

Bizar eigenlijk ook dat in Duitsland een fabrikant ook leverancier is. Geen wonder dat ze voor zichzelf gaan. Maar jij bent er mooi klaar mee.

Veel sterkte nog en hopelijk gauw weer thuis in je eigen huis.

Ik weet niet precies waardoor die bloeddruk komt. Wel dat die sinds die wissel zo hoog was. Ik heb het aan stresss geweten, maar moet nu ook in overweging nemen of het het apparaat ZELF kan zijn ?? Maar vooral moet ik terug naar de huisarts. In elk geval mijn schildklier (weer) laten kijken (wat vorige keer goed), en testen of ik wellicht in de overgang ben en opnieuw moet worden ingesteld op medicijnen, dat het een vervelende samenloop van omstandigheden is. Hoe dan ook blijft vooral de bovendruk aan de hoge kant, ook of zelfs JUIST in rust.

Daarnaast heb ik dit jaar twee operaties aan mijn handen gehad, heel relaxed, maar wel lichamelijke stress natuurlijk (pijn/pijnstillers), en inmiddels moet ook mijn duim die kant op ; wil dat nog zo lang mogelijk uitstellen om mijn collega's niet in de problemen te brengen. Nouja, dat doe ik nu natuurlijk TOCH......... En natuurlijk vorige week die slijmbeursontsteking.

Alles bij elkaar zit het er dik in dat ik het advies zal krijgen "stress te vermijden" , maar dat vind ik altijd een beetje en onzin-advies waar je helemaal niets mee kunt. Alsof je je kinderen weg kunt gooien, je baan op kunt zeggen en je huishouden de kont toe kunt keren en zeggen "jongens, ik doe het niet meer, ik ga ontstressen". Beetje onrealistisch.

Het enige dat ik echt zou kunnen opgeven is mijn vrijwilligerswerk (poetsen bij een gehandicapte vriendin). Niet het poetsen zelf, maar het elke week weer in de binnenstad zien te komen (auto kwartier verderop parkeren als ik geluk heb) geeft relatief veel stress. Maarja, dat is ook weer zo wat...... daar ben ik vrees ik dan weer net niet egoistisch genoeg voor.

By the wat, hoe gaat het nu met je arm?

Groet RuudJ

Ja, stress vermijden lukt niet altijd. Maar soms lukt het wel om de stress te beperken, door inderdaad dingen los te laten of er anders mee om te leren gaan. Wat mij helpt in stresssituaties is iets creatiefs doen, of mediteren. Daarmee is de situatie niet anders. Maar ik voel me er wel anders bij. Misschien is het de moeite waard om te kijken wat jou helpt de effecten van stress in je systeem te reduceren.
Die testen over of je in de overgang bent of niet, zou ik trouwens niet te veel op vertrouwen. Ik had ook alle mogelijke klachten, weet dat aan een vroege overgang (mijn moeder was ook vrij jong in de overgang, en is vaak erfelijk). Mijn huisarts nam me jarenlang niet serieus. Toen ik ook tussentijdse bloedingen kreeg, werd ik naar de gynaecoloog gestuurd, die deed o.a. bloedtesten en verklaarde dat ik nog LANG NIET in de overgang was. Vijf maanden later had ik mijn laatste menstruatie en waren alle (overgangs)klachten verleden tijd. Duh.

Ja, dat loslaten heeft iedereen het steeds over, maar voor mijn gevoel ben ik zo ongeveer een van de meest relaxte mensen die ik ken, en besteed al veel tijd aan "mezelf". Als ik van het kleine beetje wát ik doe nog dingen los zou moeten laten, komt dat in de buurt van stoppen met huishouden, boodschappen, koken en vrijwilligerswerk, wat natuurlijk geen optie is aangezien ik de enige ben die daar tijd voor heeft, en ik een ander ook niet zomaar in de kou laat staan.

Al levert vooral dat vrijwilligersbaantje veel stress op. Mijn vriendin - waar ik poets in plaats van de thuishulp omdat ze begon te vervuilen - woont midden in de binnenstad waar je met de auto niet kunt komen (en het is niet elke week fietsweer) en ik altijd een heel eind verderop een parkeerplek moet zoeken. Dat is best wel slopend op de lange duur. Maar het zou wel eindeloos egoistisch voelen om dat op te geven.....

Ik zou graag weer veel meer tijd hebben om te wandelen en actief met gezond eten bezig te zijn, maar dat kost gewoon TE veel tijd en aandacht die anderen nodig hebben. Natuurlijk kan ik sommige dingen uitbesteden, maar dat kost vaak meer energie dan het oplevert, en helemaal uit handen geven is vaak erger dan het even zelf doen. Niet dat ik nou zo'n perfectionist ben, maar die kleine dingetjes die ik nog doe heb ik wel nodig om me nog een beetje nuttig te voelen.

Pff wat een verhaal, heb het zelf ook gehad, in minder mate maar ook aantal keer op spoedeisende hulp geweest. Mijn beheersmaatregelen in willekeurige volgorde ( geen idee welke maatregel voor hoeveel procent mijn bloedneus probleem voorgoed heeft verholpen)
- geen neusspray meer
- water in mijn reservoir
- vaseline in neus bij droog weer
- bloeddruk omlaag door minder zout, plastablet, iedere week een middag vrij
- geen airco


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

En wat therapie gehad waardoor ik er wat rustiger in sta


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Ja het is wel duidelijk dat er hier ook een hoop moet gaan veranderen. Heb wat dat betreft, terecht of onterecht, relevant of niet relevant, wel een flinke wake-up call gehad.

Belangrijkste is voor mij die bloeddruk stabiel krijgen. Niet eens zozeer naar beneden, maar stabiel. Daar zijn wel wat onderzoekjes voor nodig.

Wat ook echt nog veel verder naar beneden moet is dat gewicht. Ik heb in het ziekenhuis gemerkt dat als er niks is, ik ook nergens naar taal, dus dat moet ik doorvoeren.

En het lastigste : dat roken. Stoppen gaat gewoon nooit gebeuren, maar ik heb eveneens in het ziekenhuis gemerkt dat alleen buiten roken mee prima bevalt. En daar heb ik hier drie zeer enthousiaste medestanders in (vier als ik de poes mee tel) dus die maatregel is alvast ingevoerd.

Dat moment kwam eigenlijk toen ik nadat mijn sinussen voor het eerst helemaal schoon en leeggespoeld waren ik weet naar buiten ging om een shaggie te roken (......) en over mijn nek ging van de stank van al die smeulende peuken (sigaretten) in de asbakken. Wow ,dat had ik nog NOOIT geroken. Volgens mijn dochter was het ook wel honderd keer zo erg als thuis, maar het was wel confronterend.

Ik ben me nu serieus aan het verdiepen in het DASH dieet. Nouja, niet zozeer het dieet maar het principe. Alleen koolhydraten voor ik ze ook daadwerkelijk ga gebruiken, en als ik het weg krijg NOG meer groente.

Want dat heb ik wel gemerkt in het ziekenhuis : ik eet eigenlijk best wel heel erg gezond, alleen teveel en ik snaai teveel tussendoor. De ' gewone' kost die ik kreeg barstte uit elkaar van de suikers en was bremzout en veeeeel te veel voor bedliggers. De diabetes-kost was veel te koolhydraatrijk en bestond vooral uit. .....suikervervangers. Maar ook gewoon fruit en witbrood, witte pasta en suikervrij gebak....te gek voor woorden.

Ik heb mijn dochters al laten weten dat mama de Gekke Henkie-pet aan de wilgen heeft gehangen, en haar tijd aan zichzelf en het gezondere eten gaat wijden. Taxi Mamma is vanaf heden met pensioen. Op dit moment vinden ze het nog goed. .....

De eerste conclusies die ik na een goede halve dag kan trekken zijn : minder roken heeft je zeeën van tijd . En omeletreepjes zijn en heerlijke vervanger voor pasta

Kortom tijd om te stoppen met doen alsof mijn neus bloedt en deze waarschuwing maar eens even heel serieus gaan nemen.

Verstuurd vanaf mijn SM-T310 met Tapatalk

Succes en volhouden.

Verstuurd vanaf mijn A0001 met Tapatalk

Oh ja. Mijn vrouw is na veel pogingen eindelijk van de sigaret af (paar jaar alweer). Ze heeft nu e-sigaret. Ook vies maar minder [WINKING FACE].

Verstuurd vanaf mijn A0001 met Tapatalk

Oh, e-sigaretten heb ik al jaren ; zit al sinds 2007 in dat "wereldje" en heb alle belangrijke ontwikkelingen (vooral de ontwikkeling van de drukknop, waar een kennis van mij voor naar China is geweest om die te ontwikkelen, en de vloeistof in plaats van de voorgevulde watten - waar ik zelf de aanzet toe ben geweest met mijn "druppelmethode"), en hoewel ik weet dat het een vele malen beter alternatief is - en inmiddels ook zeer betaalbaar - heb ik het er nooit helemaal 100 % mee kunnen vinden. Er zit voor mij al snel teveel nicotine in, en op de liquids zonder nicotine blijf ik toch hoesten. Ook geeft het gewoon niet wat echt roken me geeft. Dus nee, als ik ooit stop is het helemaal, en niet over op de E, al ken ik inderdaad wel degelijk mensen die inmiddels al jaren alleen nog maar elektrisch roken.

Maar eerlijk gezegd is voor mij afvallen op dit moment vele malen belangrijker dan (stoppen met) roken. Daar ligt dus nu gewoon 100 % mijn focus. En ik wet wat een enorme strijd dat is, dus dar moet ik ook echt mijn hoofd bij houden. Dat is het afgelopen jaar ook een beetje het probleem geweest ; zoveel aan mijn kop, dat mamma zelf een beetje op het spaarbrandertje terecht is gekomen en er weer allerlei slechte gewoontes in zijn geslopen. Langzaam 1 voor 1 weer afleren dus......