En zo begint alles op zijn plek te vallen.

1
November 2016 (op dat moment 36jaar oud),

Naar de huisarts omdat ik toch wel behoorlijk benauwd en futloos was als gevolg van een erg lompe verkoudheid/bronchitis. Na mijn longen eens beluisterd te hebben vond de huisarts dat ik toch maar ééns een longfunctietest moest gaan doen Klonk blijkbaar niet helemaal fris.

Zogezegd zo gedaan en de longfunctietest bestond uit het door een pijpje blazen en inademen etc. Onderwijl werd er ook een vragenlijst doorgenomen. Mijn longfunctie zat op dat moment ergens op 83% (niet al te best, potentieele COPD kandidaat) Niet zo belangrijk vind ik ik was namelijk goed ziek en had ongelooflijk last van mijn luchtwegen en daarbij ben ik een gezelligheidsroker als ik één pakje per week rook is het veel dus dat is niet het beste maar ook niet schokkend slecht. In de vragenlijst kwam ook de vraag naar voren of ik moeite had om in slaap te komen als gevolg van mijn verminderde ademhaling. Mijn levensgezellin had me wel eens gezegd dat ik nog wel eens even mijn adem inhoud als ik naast haar lig, maar zij merkt het niet altijd omdat ik nogal een nachtbraker ben. Zo lang ik al leef slaap ik al weinig. 5 /6 uurtjes en dan is het wel goed. vroeg naar bed gaan is ook allesbehalve een hobby van me. Ik geniet veel teveel van de tijd dat ik wakker ben.

In ieder geval heb ik maar verteld dat er bij inslapen ik nog wel eens half meekrijg dat ik iets wakkerschrik en naar adem lig te happen. Jullie raden het al... Alarmbellen. Concentratieproblemen heb ik eigenlijk ook mijn hele leven gehad dus als dat langzaam toeneemt valt me dat ook niet op.

Gelijk doorgestuurd voor een PSG en een week of wat later zat ik bij de longarts (een ongelooflijke waailap overigens).
"Tsja meneer (terwijl hij continu mijn partner aankeek) zoals u hier kunt zien heeft u in rugligging gemiddeld 81 Apneus per uur en in zijligging 35. dit is zoals wij het noemen zwaar Slaap Apneu Syndroom. Houd er goed rekening mee dat u vanaf nu geen auto meer mag rijden."
Vervolgens de beste man uitgelegd dat ik overdag eigenlijk nooit last heb van in slaap vallen achter het stuur.

Alleen af en toe een sporadische middag-dip als ik op kantoor zit, dan loop ik even een rondje, pak een bak koffie, doe even een gesprekje met een collega en er vervolgens weer een paar uur tegenaan. "Maar goed, het zal wel, en nu?"

"Ja hiervoor gaan we u een CPAP aanmeten en dan kunt u over een paar weken voor terugkomen." dus zogezegd zo gedaan, in december mijn Cpap gekregen, en met de behandeling begonnen. Wat een pleurisapparaat, blaast overal in, langs mijn neus, in mijn ogen, in ieder geval had ik er niet echt voordeel van voor mijn gevoel.
Op een gegeven moment ding weggezet omdat ik fitter wakker werd zonder als met.

e.e.a. komt natuurlijk omdat ik een buikslaper pur sang ben met als afwisseling zijligging. En dat gaan we ook niet aanpassen want als ik wel een nacht op mijn rug lig dan is mijn ruggegraat pulp, dat is echt geen optie Geen van jullie hoeven hier voorstellen te doen om dat te veranderen, doe ik namelijk helemaal niks mee.

In januari die problemen ook maar aagnegeven bij de consulente en die heeft me toen maar een ander masker meegegeven, beetje druk aangepast en dat leek beter. Dit was een neuskussentjesmasker. minder meuk voor mijn hoofd dus dat leek mij ook wel plausibel.

De eerste twee weken van januari de pap maar in de kast geknikkerd want ik had vakantie van mijn werk om voor mijn bedrijf wat ik samen met twee maten in de avonduren draai de werkplaats te upgraden. dus 2 weken buffelen en savonds lekker biertjes happen. geen zin tijd en rust om met mijn kwaal bezig te zijn.

Daarna maar eens een start gemaakt om de cpap te gaan gebruiken. een maand later weer voor controle aangegeven dat ik het gevoel had dat ik benauwd was door de kleine doorgang in de kussentjes dus daarop heeft de consulente mij de druk aangepast en dat zou dan beter moeten gaan. Direct ook door naar de longarts want die zag dat mijn apneu nu 2 maand "succesvol behandeld was" en ik dus genezen was. Dit uitkramend keek hij weer alleen maar mijn partner aan (de contactgestoorde waailap), en stelde hij mij de vraag hoe het nu ging met het in slaap vallen achter het stuur........
Dat was nogal demotiverend, ik heb geloof ik nog geen 2 maand geleden verteld dat ik niet in slaap val overdag, hoe moeilijk is het GVD om een dossier bij te houden. De vent verder maar niet wijzer gemaakt dat ik alles behalve happy was met de situatie want vertrouwen had ik al lang niet meer in die clown (xx xxxx in ZGT). ModEdit RuudJ namen zijn niet toegestaan ivm het niet kunnen verdedigen van genoemde persoon.
"Zet die handtekening maar op die verklaring dan kan ik tenminste weer LEGAAL autorijden".

Vervolgens maar weer verder maar nu weer problemen met uitademen, ik stikte zowat met die kussentjes op mijn neus. En ik moet eerlijk toegeven dat het me allemaal niet echt kon boeien. in de loop van maart dat hele wanapparaat ver onder in de kast gedonderd en niet meer naar gekeken.

datzelfde jaar kwam er redelijk wat "rampspoed op mijn pad" elke maand wel iets.
Jan > Vrouw van een bekende overleden (43 jaar)
Feb > Vader van een toen nog goede maat van het dak gevallen en overleden (63 jaar)
Mrt > Collega overleden (52 jaar)
Apr > Groot conflict met een projectleider op mijn werk
Mei > Mijn partner ontwikkelde knobbeltjes in haar nek in de lymfeklieren (3 maanden onderzoek tot gevolg)
Jun > Dikke oorlog met een kameraad en daarmee ook kameraadschap teneinde;
Jul > Toen merkte ik dat het bij mij door alles in mijn kop niet goed liep door alle emoties;
Aug> bouwvakvakantie maar thuis de slaapkamer verbouwen omdat ik een rustige omgeving wilde creeeren i.v.m. nachtrust.
En definitieve uitslag dat mijn partner geen ernstige zaken onder de leden had.
Sep > Uiteindelijk omgevallen en thuis komen te zitten met een burnout.
Okt, Nov, Dec, > Druk met herstellen van de burnout en proberen toch bepaalde structurele veranderingen in mijn leefpatroon aan te brengen. .

Vorig jaar was ook de periode dat ik meer ben gaan roken en dat ik regelmatig laat opbleef met een paar forse borrels erbij. (Slechte eigenschap dat weet ik allemaal maar zo werkt dat nou eenmaal bij mij, voel ik me K#t => Zuipen, Voel ik me happy => ook zuipen.)

Nu ben ik inmiddels sinds februari weer fulltime aan het werk en voel me best aardig met die verstande dat ik nog altijd verdomd slecht mijn nest uitkom. In mijn achterhoofd altijd wel gehouden dat dat met mijn apneu te maken heeft en dat ik er wel iets aan moet doen. Maar tot 3 weken terug niet aan begonnen. 3 weken geleden had ik weer een controleafspraak met een nieuwe consulent en dat was best een goed gesprek. Ik heb de situatie rustig uit kunnen leggen en tegelijkertijd ook weer een ander masker gekregen (de huidige). En ik moet eerlijk zijn nu op dit moment gaat het gebruik van het apparaat naar mijn idee goed. Mijn ogen worden er niet uitgeblazen, ondanks dat ik snorharen heb, is er ook op mijn bovenlip geen noemenswaardige lekkage. ik wordt alleen nog wel duf wakker.
Ik zou na het gesprek met de consulent een afspraak hebben met de longarts, maar in het gesprek bleek voor de consulent al dat ik niet zo gesteld was op die man dus hij stelde me voor om dat eerst achterwege te laten, zonder meetdata heeft het ook geen toegevoegde waarde zei hij (Thanks kerel ;).

Ik slaap nog altijd weinig (staat los van mijn apneu denk ik ) ik heb nog altijd geen plezier aan het slapen gaan. ik heb een heel actief brein en ik ben echt altijd met dingen bezig. dus meer als 7 uur slapen per nacht zie ik niet gebeuren. 6 uur gaat de wekker, dus dat zou betekenen dat ik om 11 uur in mijn nest moet liggen, dat betekent dat ik om tien uur alles uit mijn handen moet laten vallen en moet opruimen. Zondags slaap ik vaak wel ff lekker uit. dat is echt zo'n rustmoment voor me. lekker tot een uur of 9 maffen.

Het is nu zaak voor me op een tijd lang vol te houden en te kijken wat er gebeurt.

De laaste 2 weken zit ik hier veel op het forum te lezen en zie ik veel dingen die in voorgaand verhaal best herkenbaar zijn en die vallen een beetje als puzzelstukjes in elkaar. Zoals de oorzaak van mijn burnout die mogelijk niet hoofdzakelijk in de gebeurtenissen ligt maar waarschijnlijk in de apneu. Dat mijn korte lontje en chagrijn de afgelopen jaren niet door de aankomende burnout komen maar uiteindelijk ook door mijn apneu.
begin vorig jaar werd een hoge cholesterol geprikt (mijn huisarts wilde direct pillen geven ondanks dat bekend was dat ik apneu had)

En nog een hele batterij aan dingen. Tot voor bijvoorbeeld 3 jaar geleden was ik altijd 2x per jaar ziek in het voorjaar en in het najaar een dikke griep / verkoudheid van 2 a 3 dagen. echter nam die frequentie de laatste jaren ook toe Apneu? het is bekend dat vermoeidheid je immuunsysteem en je stofwisseling zwaar kunnen ondermijnen.

Ik had gehoopt op een wonderstory, maar gezien ik de kwaal al veel langer heb is de kans groot dat het herstel langer en geleidelijker gaat verlopen. Wat altijd jammer is.

Grt,
Berend.

Re: En zo begint alles op zijn plek te vallen.

2
Berend, dit noemen we, even alles er uit gooien. [bigsmile] [bigsmile] [bigsmile]

Lucht hopelijk op.

Ook ik sta altijd om 6 uur op. Ook ik ben zo persoon die slapen altijd niet belangrijk vond en dus nachten van 4 tot 5 uur maakte. Echter, slaap is zo ontzettend belangrijk, het kan je hele leven nadelig beïnvloeden als je een slaaptekort opbouwd.

Apneu erbij, maakt het plaatje compleet en verwaarloosde Apneu is zelfs dodelijk.

Je bent al op de goede weg door meer aandacht aan Apneu te schenken. Waarschijnlijk al meer dan je lief is, maar toch.

Ga door op die weg want uit zeer nabije omgeving heb ik gezien dat Apneu tussen zes plankjes kan eindigen.

Groet RuudJ
Groet RuudJ
Medewerker AV-Kenniscentrum
ADEM BEWUST, WANT HET LEVEN DUURT MAAR KORT.
Bent u al lid van onze Apneuvereniging? €32,50 / Incasso €30,00/Jaar
Word lid en ontvang 4X het Apneu Magazine + 10X het Apneu bulletin per jaar

Re: En zo begint alles op zijn plek te vallen.

3
Ruud J, schreef:Berend, dit noemen we, even alles er uit gooien. [bigsmile] [bigsmile] [bigsmile]

Lucht hopelijk op.

Ook ik sta altijd om 6 uur op. Ook ik ben zo persoon die slapen altijd niet belangrijk vond en dus nachten van 4 tot 5 uur maakte. Echter, slaap is zo ontzettend belangrijk, het kan je hele leven nadelig beïnvloeden als je een slaaptekort opbouwd.

Apneu erbij, maakt het plaatje compleet en verwaarloosde Apneu is zelfs dodelijk.

Je bent al op de goede weg door meer aandacht aan Apneu te schenken. Waarschijnlijk al meer dan je lief is, maar toch.

Ga door op die weg want uit zeer nabije omgeving heb ik gezien dat Apneu tussen zes plankjes kan eindigen.

Groet RuudJ
Het verhaal had nog een keer zo lang kunnen zijn (bijvoorbeeld dat mijn praktijkhulpverlener mij in mijn burnout zei dat ik wel behoorlijk veel markers had voor ADHD), maar dit dekt denk ik de lading wel hoofdzakelijk dekt.
Ik doe mijn best, dit zal de eerste volle week zijn dat ik weer met de Cpap geslapen heb.

Maar het lucht inderdaad wel op.
Andere reden dat ik het verhaal hier neerprak, is voor andere mensen die apneu krijgen. Herkenning is vaak een stuk geruststelling. Het gevoel dat je niet alleen staat maar dat meer mensen verscheidene ervaringen met je delen sterkt mij vaak wel in mijn gevoel. Dus als een ander die kracht uit kan putten uit mijn verhaal is dat alleen maar positief.

We gaan het zien.

Re: En zo begint alles op zijn plek te vallen.

4
Berend, wist je dat kinderen met Slaapapneu (zonder dat dit gediagnosteerd is) het plaatje adhd opgeplakt krijgen? Kinderen die moe zijn, worden juist hyperactief ipv dat zij in slaap vallen. Daarom zou men juist bij kinderen eerst een slaaptest moeten doen voordat men het kind een stempel van adhd geeft en het aan de Ritalin zet.

Het zou de schoolprestaties stukken kunnen verbeteren.

Groet RuudJ
Groet RuudJ
Medewerker AV-Kenniscentrum
ADEM BEWUST, WANT HET LEVEN DUURT MAAR KORT.
Bent u al lid van onze Apneuvereniging? €32,50 / Incasso €30,00/Jaar
Word lid en ontvang 4X het Apneu Magazine + 10X het Apneu bulletin per jaar

Re: En zo begint alles op zijn plek te vallen.

5
Ja e.e.a had ik inderdaad al ontdekt Ruud door ook een andere patient die hier op het forum zijn verhaal had gedaan,

Vorige week was in mijn ogen een goede week, ik heb goed kunnen slapen (weliswaar kort maar zeker goed).
het grappige is dat ik tot en met vrijdagnacht met CPAP geslapen heb. Van Za. op Zo had ik niet zo'n trek om hem op te zetten. Gisteren (zondag) ook lekker uitgeslapen en een lekkere luierdag gehad, gistermiddag lekker op de bank in slaap gevallen totdat ik op een gegeven moment ( ergens binnen een paar minuten nadat ik wegdommelde ) buiten adem wakker schrok, en ook echt klaarwakker met een bak adrenaline in mijn donder en behoorlijk zwetend.

Mijn vrouw die bij me op de bank zat vroeg me wat er aan de hand was, ik vertelde haar dat ik waarschijnlijk een apneu had. Ik vroeg haar ook of ze me heeft horen stoppen met ademhalen maar dat was haar zo niet opgevallen (ik weet overigens dat ik heel langzaam ademhaal in rust, langzamer dan de meeste mensen die ik wel eens heb horen slapen).

Maar dit was eigenlijk mijn eerste bewuste ervaring met een apneu. Je kunt het dus wel zelf merken.

Gisteravond zijn we op tijd in bed gaan liggen en heb ik nog wat liggen lezen en ben ik ook in slaap gevallen zonder cpap. vanmorgen ben ik dus totaal brak wakker geworden. Ondanks dat je het gebruik niet lijkt te merken valt het dus wel op als je hem na een tijdje gebruik een nacht niet gebruikt. Ik kan dus ook merken dat ik van daag zo lui als een hond ben.
De rest van de week maar weer netjes gebruiken.

Het is voor mij ook nog een beetje experimenteren met het geheel, ik ben een techneut en meten is voor mij weten, echter is meten in deze alleen proefondervindelijk mogelijk en dan achteraf te analyseren hoe ik mij voel. En dat soort dingen is toch altijd tamelijk subjectief te noemen. Maar nu is het toch een tamelijk duidelijke zaak.

Maar eens zien wat deze week brengt.