Een nachtje slapen

1
22 januari 2019

Naar deze nacht heb ik sinds de afspraak verlangend uitgekeken, al slaap ik het liefst alleen, vrij en los van alles en iedereen.
Ik zie mezelf al dartelend opstaan en de dag weer met open armen tegemoet treden, zoals vroeger, hoe lang geleden is dat ook alweer?
Als ik mijn tanden poets schrik ik van mijn spiegelbeeld.
Mijn oogleden hangen zowat op mijn wangen. Mijn gezicht is zo rood als een biet, niet blozend maar echt heel opgewonden.
Is het zo erg?
Ik ben een stille, aan mij zul je niet merken dat ik opgewonden ben, maar je kunt het makkelijk zien.
Vroeger zou ik gekke bekken getrokken hebben naar mijn spiegelbeeld. Maar nu is mijn bek al gek genoeg.
Ik steek mijn tong uit om hem ook te poetsen voor de frisse adem.
Het is in de mode, hoorde ik onlangs, om je tong te poetsen maar ik kan nog steeds niet wennen aan dat gepoets achterin mijn strot.
De korte bloemetjesbroek en veel te grote paars herenshirt heb ik meegenomen om in te slapen, een fatsoenlijke pyjama heb ik niet eens.
Snel stap ik in bed om te voorkomen dat ik me ongemakkelijk ga voelen, ben niet zo’n pyjamaloper.
Het is heet in de kamer, veel te heet.
Zoals zo vaak sluit ik me af voor lastige situaties. Ik doe alsof het mij niet aangaat.
Morgen verwerk ik het thuis wel.

De zuster komt en zet het kapje op mijn neus en stelt de blazer in op 4.
Oh heerlijk, ik krijg lucht!
Ze trekt het dekentje over me heen, geeft me nog net geen nachtzoen en doet het licht uit.
2 uur later spring ik gehaast op, zoals ik altijd uit een reflex doe als ik bijna stikkend wakker word. Meestal val ik dan meteen weer om en slaap verder, maar nu is het anders. Er zit een slang aan me als een navelstreng maar dan naar mijn neus en ik wil van dat ding, maar ik heb mezelf beloofd dat ik doorzet.
Het is bloedheet in de kamer, de twee kommen water die ik dronk druipen van me af, paniekerig trek ik het tuigje van mijn hoofd.
Nog voor ik het heb neergelegd staat er een zuster naast mijn bed, want ze houden me in de gaten via infraroodcamera’s.
Ze praat honderduit alsof ik klaarwakker ben. Het tuigje moet weer op mijn hoofd om het kapje op mijn neus te houden. Ze geeft nog een standje extra lucht. Weer trekt ze de deken over me heen en doet het licht uit.
Slaap kindje slaap… nooit heeft iemand me in slaap gezongen. Alleen mijn liefste lief las verhaaltjes voor als ik me in zijn armen nestelde.
Weer schrik wakker, maar nu van plotseling licht in de kamer. In de deuropening zie ik een silhouet. Gespannen wacht ik af of het gaat bewegen. Wat komt het doen? Een mes? Een pistool? Wil iemand me vermoorden of verkrachten? Waarom beweegt het niet?
“Ben je wakker?” Het is de zuster.
Nou nee, ik was niet wakker, maar ze maakte me vreselijk aan het schrikken.
“Slaap maar lekker door”, zegt ze en trekt de deur weer dicht zodat het bijna donker is, bijna, want de monitor schuin boven mijn hoofd geeft licht.
Lekker slapen is er niet bij. Het bed is een beetje doorgezakt, het kussen te dun en oncomfortabel en de temperatuur veel te hoog.
Voor de 3e keer schrik ik, nu omdat er iemand naast mijn bed staat en er licht de kamer in valt maar niet genoeg om te zien wie het is. Ik ken hier trouwens toch niemand.
De zuster praat weer teveel. Het zuurstofgehalte is nog te laag en ze zet de blazer op 6.
“Slaap maar lekker door hoor.”
Antwoorden kan ik niet met dat kapje op mijn neus omdat de lucht de andere kant op geblazen wordt.
Na wat gewoel, gedraai, gezweet en pijn in mijn rug zit ik weer rechtop in bed. Heb niets bij me om te zien hoe laat het is. Op de monitor kan ik net zien dat het 6.30 is.
Goede tijd om op te staan en ik worstel het kapje van mijn neus, weg met dat ding, ik wil naar huis! Direct loop ik naar de douche en sluit de deur. In de spiegel zie ik nog steeds mijn rode hoofd.
Dan hoor ik de zuster: “gaat het met u?”
Waarom loopt dat mens steeds voor mijn voeten!
Het blijkt dat de monitor niet het juiste tijdstip aangeeft, het is pas 5.30. Maar ik ga echt niet meer terug in dat verschrikkelijke bed waarin ik toch nog 6,5 uur heb gelegen.
Om 6.30 sta ik buiten met een dreamstation en nog steeds een rood hoofd en oververhit, 'k heb zin om in de sneeuw te rollen en wakker te worden in mijn eigen bed.

Re: Een nachtje slapen

3
Ruud, jazeker, een bloedhete nacht. Ik hou van schrijven maar ben het een beetje verleerd door de vermoeidheid/concentratiegebrek.

Helaas gaat de therapie niet goed, terwijl ik vol vertrouwen begon, en er eerst ook baat bij had.
Ga het wel doorzetten want heb geproefd van hoe het is om heerlijk fit te zijn. Alleen moet het wel lukken met ademhalen, heb centraal apneu, maar ook gezwollen neusslijmvliezen waardoor het lijkt of altijd door een theedoek ademhaal.
Volgens huisarts is daar niets aan te doen. Af en toe gaat het wel goed, dan kan ik een uurtje of 2 het neusmasker op, dat doet meer dan het full face. Neusdoppen gaan helaas niet door die droge neusslijmvliezen, heb ze in het martini ziekenhuis/slaapcentrum mogen proberen. Jij bent er zo over te spreken, en mij leek het ook al vanaf het begin een fijne optie, maar helaas.
Ik stuntel nog wel een poosje door, uitproberen, veel lezen hier, tips opdoen, meer druk geven, en volgende week nog eens naar het Martini voor controle/bijstellen/overleg. Maar ze weten het ook niet. Dus kan ik net zo goed zelf gaan uitproberen. Ik maak er geen halszaak van, want frustratie in bed houdt je ook wakker.

Re: Een nachtje slapen

5
RuudJ schreef: 08 mar 2019, 07:32 Anna, gebruik jij wel de bevochtiger samen met de cpap?
Ja Ruud, die staat op 3. Maar de eerste 2 weken had ik hem op 1 en merk geen verschil.
Verpleegkundige van het slaapcentrum heeft ook de flex hoog gezet voor tegendruk. Dinsdag heb ik er weer een afspraak. Hopelijk kunnen ze me wat verder op weg helpen. Vannacht had ik een hypopneu waarde van 98 terwijl ik met het neusmasker in slaap gebleven ben zonder wakker te worden van benauwdheid. AHI was 35. En ik heb de druk ondertussen naar 8,5 verhoogd, ga het vannacht op 9 proberen.

Re: Een nachtje slapen

6
Anna, als jij alleen Hypopneu en Centraal apneu hebt, dan kan het zijn dat als je de druk nog hoger zet, je morgen een nog hogere AHI score hebt. Een hogere druk kan bij Centraal apneu nog meer centraal apneu uitlokken.

Bij centraal apneu zal een hogere druk ook niets uitmaken, daar de luchtweg niet is geblokkeerd, dus gewoon open is. De druk verhogen heeft dan geen enkele nut omdat er niets open te maken valt.

Als jij echt een Centraal apneu patiënt bent, dan heb jij een ander apparaat nodig. Geen cpap, geen apap, waarschijnlijk een bipap of een bipap met asv functie.

Google eens op het volgende: Resmed Aircurve CS 10 PACEWAVE en lees daar eens de gegevens van door.
Groet RuudJ
Medewerker AV-Kenniscentrum
ADEM BEWUST, WANT HET LEVEN DUURT MAAR KORT.
Bent u al lid van onze Apneuvereniging? €32,50 / Incasso €30,00/Jaar
Word lid en ontvang 4X het Apneu Magazine + 10X het Apneu bulletin per jaar

Re: Een nachtje slapen

7
Ruud, dat is nog eens heel andere info. Daar kijk ik zelfs vanop, al had ik hier ook ergens op het forum gelezen dat je zelfs geen cpap mag gebruiken bij centraal apneu.
Het kan de reden zijn waarom ik geen verbetering merk.
Dinsdag zal ik het aankaarten tijdens de controle.
Bedankt weer voor je tips.