Nu had ik gisteren mijn zelfgebreide slanghoes eindelijk af (al is hij niet meer nodig omdat ik nu een verwarmde slang heb), maar je weet hoe dat gaat met nieuwe dingen : toch even uitproberen. Dus verwarmde slang er af, andere slang met hoes er aan, en bevochtiger op standje 2. Dat was met mijn oude apparaat een prima stand, en ik heb er geen seconde bij stilgestaan dat die een schaal van 1-5 had, en deze een schaal van 1-8. Dat was dus veel te droog......
Vannacht alles goed gedaan, goed geslapen, zelfs even op mijn zij (!!!) , en om acht uur ofzo -laat voor mijn doen - werd ik wakker. Masker af,kriebel aan de neus even niezen : héle dekbed en de muur en mijn gordijn voor het bed en mijn apparaat onder het bloed. Snel gaan zitten ; het leek wel een kráán. Drup drup drup drup drup - elke seconde 2-3 druppels. Had helemaal NIETS bij de hand om het op te vangen, dus zo snel mogelijk naar de badkamer gelopen tien meter verderop, een spoor van bloed achterlatend. Natuurlijk zo hard mogelijk mijn neus dicht geknepen, maar dan stroomde het net zo hard mijn keel in dat ik niet slikken kon. En maar druipen en maar stromen, geen houden aan. Koude lap in de nek, koud water drinken, hoofd voorover, affijn, ik was een "bloedneuskind" dus ik ken de routine. Maar het ging maar door en door. Intussen begonnen de bende bij de wastafel op te ruimen - het zat zelfs op de spiegel - maar het bleef maar stromen. Letterlijk dweilen met de kran open, en zo kwam ik er zelf ook nog helemaal onder te zitten. Tampons gemaakt van watten en wc-papier, maar die lekten binnen de minuut door. En als ik ze er uit haalde trok ik dikke stolsels mee naar buiten. Als het iets minder werd en ik mijn neus ophaalde of snoot, haalde ik dikke stolsels op en begon het bloeden weer van voren af aan.
Sorry voor dit wellicht wat onsmakelijke verhaal, maar het is vooral om aan te geven dat je van een bloedneus niet zo snel hoeft te schrikken, al is het nog zo heftig.
En dat het zo heftig was, heeft natuurlijk ook een oorzaak, wellicht nog belangrijker dan de directe aanleiding van de droge lucht : ik slik natuurlijk al drie dagen VEEL prednison (60 mg) voor mijn ontstoken schouder, en daarbij ook VEEL ibuprofen (eerst 4x800, toen 3x800, nu 3x400, en vanaf nu 0x0 ; ik ga wel over op de paracetamol, de pijn is nu toch heel draaglijk geworden). Beiden zijn sterke bloedverdunners, die maken dat het veel langer duurt voor de wondjes dicht trekken. Tel daarbij mijn hoge bloeddruk op - die ook door de medicijnen even aan de hoge kant is - en je hebt een prima recept voor een bloedbad. En zo ziet het er boven nu ook uit : als een slachthuis. Dat mag ik later op de dag allemaal gaan wegpoetsen.
Affijn, heb ik dat ook een keertje meegemaakt, Wat mij betreft ook de laatste keer
. Vannacht gaat gewoon de verwarmde slang er weer aan en de bevochtiger op AUTO, de slanghoes bewaar ik wel voor de zomer, als ik sowieso zonder bevochtiger slaap (omdat er dan genoeg vocht in de lucht zit). Het was ook vooral voor de lol van het breien . Zal vandaag nog even foto's maken - als hij het bloedbad overleefd heeft, want dat heb ik nog niet bekeken. Heb inmiddels de huisarts even gebeld ; die is het met mijn diagnose eens
. Als het bloeden binnen een uur over is, en met die medicijnen, alles prima. Aan de bel trekken als het weer spontaan gaat bloeden, stoppen met de IBU (nog niet met de prednison). Maar om wille van het topic : wie heeft er wel eens een bloedneus gehad door uitgedroogde neusslijmvliezen, hoe ernstig was die en hoe frequent kwam dat voor ?
En dus nog even op deze plaats als tip : als je regelmatig (of zelfs eenmalig, zoals ik) bloedneuzen krijgt die verband kunnen houden met de CPAP, vraag dan je behandelaar om een bevochtiger. En gebruik hem
. Dat kan veel ellende (en gepoets) voorkomen.