Wel grappig in dit vderband ; gisteren kwam mijn dochter thuis met een werkstuk van filosofie waarin ze de vraag stelde "wat is gezond". En dat is heel betrekkelijk. Ik bijvoorbeeld heb dus diverse chronische aandoeningen, mar ben 100 % arbeidsgeschikt, nooit ziek, geniet van mijn werk, doe mijn huishouden erbij EN dat van mijn gehandicapte vriendin en voel me eigenlijk uitgesproken gezond, al zal mijn Krankenkasse het niet met me eens zijn
Een collega van mij echter mankeert helemaal niks (althans, niet officieel), is pas 21, goed op gewicht, leeft gezond -op het hysterische af - maar is áltijd ziek (tenminste, als ze ingeroosterd is om meer dan 4 uur te werken), loopt altijd te klagen, doet soms hele middagen niks dan mekkerend rondhangen bij de kassa over hoeveel last ze wel weer niet ergens van heeft, en hoewel ze dus aantoonbaar gezond is, voelt en gedraagt ze zich nadrukkelijk niet zo.
Dus wat is gezond ? Ik vrees dat ik moet concluderen dat het meer een geestesgesteldheid is dan een lichamelijke. Stelt je lichaam je in staat alles te doen wat je hoofd wil danwel kan je hoofd je lichaam overhalen te doen wat het wil. Desnoods met hulpmiddelen. Het is zeker niet alleen maar het ontbreken van kwalen en tekortkomingen en handicaps.
ben ik op advies van de vivisol overgeschakeld op een full face masker. Van overdruk in de mond heb ik nu geen last meer.