De hogere druk waar ik de afgelopen maand mee geslapen heb werkt wel, Ruud, maar ik kan daar echt niet tegen. Mijn ademhaling slaat gewoon op hol en de borst en tussenribspieren verkrampen, evenals het middenrif. De progressie die ik bij de chiropractor heb gemaakt, is al weer vrijwel teniet gedaan.
Ik heb echt wel frissere momenten, maar ik zak op gegeven moment gewoon helemaal in. Dood- en dood-moe. Of ben ik nu pas begonnen met de echte therapie en zijn dit aanpassingsklachten?
Ik heb er hard hoofd dat ik donderdag vorderingen zal maken met de longarts. Ondanks dat ze kunnen zien dat ik verschrikkelijk slecht slaap, zeggen ze op mijn klacht dat ik moeite heb met de cpap dat ik daar maar mee moet leren leven. De apneu is opgelost, dus wij kunnen hier niets mee, zei de neuroloog vandaag.
Ik ga morgen kijken of het full face masker wat doet omdat ik daarmee door mijn mond kan ademen. Wellicht geeft dat wat meer ruimte zodat ik de druk weer wat kan terugschroeven.
Wat een drama, he? Ik ben het helemaal zat.