Gisteren en vannacht met zo'n 24 uurs bloeddrukmeter rondgelopen.
Overdag was het nog wel te behappen, al is om de 20 minuten een knellende band om je bovenarm geen pretje
Even voor elven lag ik in bed23 uur blaast dat ding zich op.
Maar.. Na 23 uur doet hij dat maar één keer per uur.
Dus ik dacht dat dat wel meeviel.
Met een beetje geluk slaap ik daar doorheen, zo was de positieve gedachte.
Om middernacht bleek ik nog tussen slapen en waken in te zitten en besefte het meetmoment dus gewoon, maar om 01 uur schrok ik me de blubber van dat ding.
(Zal een leuke meting geven
)
Zo erg dat dat kreng om mijn arm me dermate irriteerde dat ik hem afgedaan , uitgezet, en een in een hoekje gepleurd heb .
Nou ja, niet gepleurd en niet in een hoekje, maar wel een eind uit mijn buurt.
Slapuhhh!
Dacht ik.
Nope.
Over mijn slaap heen.
Om een uur of 3, 4 moet ik in slaap gevallen zijn, om daar om 07.45 door een onweersklap weer uitgerukt te worden.
Einde slaapsessie.
Oh ja.
Mijn trigger voor migraine is slaaptekort....
"Er bestaan geen eindes. Er zijn alleen nieuwe beginnen." (Menno M.)
Mijn colums verzameld op een blog: https://zeemanaanwal.blogspot.com/