Centraal Slaap Apneu (CSA)

1
Bron: www.sleepassociation.org , vertaald met DeepL Translator.
Slaapapneu is een vorm van slaapstoornis die wordt gekenmerkt door een verstoorde ademhaling. Er zijn twee primaire vormen van slaapapneu: centrale slaapapneu en obstructieve slaapapneu.

Centrale slaapapneu (CSA) wordt gekenmerkt door pauzes in de ademhaling tijdens de slaap als gevolg van een signaalstoring van het centrale zenuwstelsel. De pauzes duren meestal 10-30 seconden (of langer) en kunnen afwisselend of in cycli gedurende de nacht optreden. Centrale slaapapneu gaat gepaard met een lagere zuurstofverzadiging, een toestand die hypoxie of hypoxemie wordt genoemd en die tot ernstige gezondheidscomplicaties kan leiden.

Centrale Slaap Apneu Oorzaken

Onbalans in zuurstof en kooldioxide

Een van de meest voorkomende oorzaken van centrale slaapapneu is een onevenwicht in het zuurstof- en kooldioxideniveau in het lichaam, die beide redelijk constant moeten blijven als het lichaam in rust is.

Er zijn chemoreceptoren in het lichaam, die het zuurstof- en kooldioxideniveau in de bloedbaan bepalen. Deze chemoreceptoren zenden signalen naar de hersenen om aan te geven wanneer de keel en andere ademhalingswegen moeten worden geopend, en om de spieren te bewegen die bij de ademhaling worden gebruikt. Een regelmatige ademhaling stelt het lichaam in staat overtollig, schadelijk kooldioxide uit de longen en de bloedbaan te verwijderen.

Bij centrale slaapapneu werken de chemoreceptoren in de hersenen echter niet goed tijdens de slaap, waardoor ze de hersenen geen signaal geven om in te ademen. Hierdoor worden verschillende ademhalingscycli gemist, waardoor het kooldioxidegehalte in het lichaam toeneemt.

Problemen met de ademhalingsregulatie

Een andere centrale oorzaak van slaapapneu is een probleem met de ademhalingsregulatie. De hersenen en het hart werken normaal gesproken samen om een evenwichtig niveau van zuurstof en kooldioxide in de bloedbaan te houden. Het hart en de hersenen kunnen echter verschillen in wat elk orgaan als "normale" inademings- en uitademingscycli beschouwt.

Centrale slaapapneu zorgt ervoor dat de neurologische centra in de hersenen die verantwoordelijk zijn voor de ademhalingscycli, niet snel genoeg reageren om de ademhalingsfrequentie gelijkmatig en regelmatig te houden. Hierdoor schommelt de ademhalingsfrequentie gedurende de nacht tussen centrale slaapapneu- en hypopneu-episodes.

Tijdens de ademhalingspauzes doet de persoon geen moeite om weer te gaan ademen, de borstkas beweegt niet en de spieren ontspannen of trekken niet samen. Mensen worden wakker en kunnen niet onmiddellijk opnieuw beginnen te ademen, wat leidt tot een gevoel van paniek en cognitieve disfunctie. Deze symptomen worden in verband gebracht met een te hoog kooldioxidegehalte in het bloed.

Cheyne-Stokes-ademhaling

Cheyne-Stokes-ademhaling wordt gekenmerkt door een periodieke ademhaling met regelmatige episoden van afwisselend centrale slaapapneu en snelle ademhaling, waardoor extreme schommelingen in het zuurstof- en kooldioxidegehalte in de bloedbaan ontstaan.

Deze aandoening komt voor bij patiënten met congestief hartfalen en blijft niet beperkt tot de slaap, maar kan ook optreden tijdens de wakkere uren. Het komt ook vaak voor bij patiënten met nierfalen en beroertes. Aangenomen wordt dat behandeling van het falende orgaan leidt tot een oplossing van Cheyne-Stokes-ademhalingen.

Diagnose centrale slaapapneu

Een diagnose van centraal slaapapneu kan worden uitgevoerd door erkende artsen. De eerste stap in een diagnose van centraal slaapapneu is een onderzoek, waarbij de betrokkene meestal 's nachts in een slaaplaboratorium verblijft voor een slaaponderzoek, of polysomnografie, dat door een technicus wordt uitgevoerd.

Tijdens het slaaponderzoek wordt de frequentie gemeten waarmee de ademhaling wordt onderbroken, zodat de technicus kan vaststellen welk type slaapapneu aanwezig is. Bij centrale slaapapneu wordt de onderbreking van de ademhaling geassocieerd met het fysiek niet in staat zijn om de cyclus opnieuw te starten. Een polysomnogram toont het verband tussen het stoppen van de luchtstroom door de neus en de mond, en de afwezigheid van spierbewegingen in de ribbenkast en de buikstreek.

Aangezien centrale slaapapneu vaak in verband wordt gebracht met hart-, long- of nierziekten, worden bij polysomnografie nog andere tests gedaan, waaronder
  • Longfunctietesten
  • MRI van hoofd, wervelkolom of nek
  • Echocardiogram
Behandelingen van centrale slaapapneu

Na de diagnose zal een gediplomeerd arts een aantal verschillende mogelijkheden bieden voor de behandeling van centrale slaapapneu.

CPAP

Behandeling met continu positieve luchtwegdruk (CPAP) is gewoonlijk voorbehouden aan mensen met obstructieve slaapapneu, en niet aan mensen met centrale slaapapneu. De patiënt draagt een gezichtsmasker dat is aangesloten op een apparaat dat een luchtstroom onder druk in de ademhalingswegen brengt. Het apparaat comprimeert de lucht in de kamer op een constant niveau, zodat de luchtweg niet dichtklapt, wat typisch is voor OSA-gevallen. Hoewel de druk meestal hoger is, blijft hij laag genoeg om de persoon in staat te stellen gemakkelijk zelfstandig uit te ademen.

BiPAP

BiLevel Positive Airway Pressure (BiPAP) wordt veel vaker toegepast bij de behandeling van centrale slaapapneu. Het verschilt van CPAP (continue positieve luchtwegdruk) doordat het niet op een constante hoge druk is ingesteld, maar op twee afzonderlijke drukinstellingen: IPAP (voor inademing) en EPAP (voor uitademing). Hierdoor kan de gebruiker een meer normaal ademhalingsritme hebben. De longen worden met een regelmatig interval opgeblazen, wat een meting is die zowel de duur van een enkele ademhaling als de normale ademhalingssnelheid omvat. De BiPAP-niveaus worden geprogrammeerd door de zorgverlener die de diagnose stelt.

ASV

Adaptieve servo-ventilatie (ASV) is een nieuwere technologie die wordt gebruikt voor de behandeling van centrale slaapapneu. . ASV is vergelijkbaar met CPAP, maar gebruikt een ander algoritme.

Slaaphouding

Dit is eerder een verandering van levensstijl dan een behandeling, maar recente studies hebben aangetoond dat het veranderen van uw slaaphouding 's nachts een invloed kan hebben op de ernst van één type centrale slaapapneu: Cheyne-Stokes.

Het is bekend dat positieveranderingen de ernst van obstructieve slaapapneu beïnvloeden. Recent onderzoek heeft echter onderzocht hoe deze veranderingen ook van invloed kunnen zijn op patiënten met centrale slaapapneu. Er was een verhoogde ernst van Cheyne-Stoke ademhalingen wanneer patiënten in rugligging sliepen. Voor het overige werden bij patiënten met centrale slaapapneu en zonder bekende hartaandoeningen geen symptoomveranderingen vastgesteld die verband hielden met de positie tijdens de slaap.

Implanteerbare elektronische apparaten

Er zijn relatief nieuwe behandelingen die gebruik maken van geprogrammeerde elektrische impulsen om het middenrif te stimuleren voor de behandeling van centrale slaapapneu. Fysiek lijken ze op pacemakers. Ze worden echter bevestigd aan de nervus phrenicus.

Bronnen:
  1. Blaivas, A. J., DO, & Zieve, D., MD. (n.d.). Centrale slaapapneu: MedlinePlus Medische Encyclopedie. Op 19 juli 2016 ontleend aan https://medlineplus.gov/ency/article/003997.htm
  2. Zaharna M; Rama A; Chan R; Kushida C. Een geval van positioneel centraal slaapapneu. J Clin Sleep Med 2013;9(3):265-268.
Groet RuudJ
Medewerker AV-Kenniscentrum
ADEM BEWUST, WANT HET LEVEN DUURT MAAR KORT.
Bent u al lid van onze Apneuvereniging? €32,50 / Incasso €30,00/Jaar
Word lid en ontvang 4X het Apneu Magazine + 10X het Apneu bulletin per jaar