Hallo! Ik ben een vrouw van 52 met PostCovid. Als 'bijvangst' bij alle onderzoeken is slaapapneu geconstateerd tijdens een slaaponderzoek door de neuroloog met 26,6 apneus per uur.
Een aantal jaren geleden (5 denk ik...) heb ik ook een slaaponderzoek gehad, maar was er geen sprake van slaapapneu, wel van extreem rusteloze benen. Door de PostCovid ben ik behoorlijk aangekomen, dus daar zal het wellicht ook door komen.
De neuroloog stuurde me door naar de longarts en vanaf toen valt me al meteen op dat er erg routineus met mij als verse patiënt wordt omgegaan. 10 minuten bij de longarts, dan door naar de secretaresse/assistente voor afspraken en een stapel folders. Ik vind het erg ingrijpend allemaal, maar daar was nul aandacht voor.
Ik heb een eerste afspraak bij de Longverpleegkundige op 12 januari, maar kon na de levering van de cpap "gewoon beginnen aan de therapie".
Ik heb mijzelf maar toegesproken dat ik het misschien ook allemaal veel zwaarder maak dan het is... Dus ontving ik afgelopen vrijdag vol goede moed de vertegenwoordiger (hoe noem je zo iemand) van Westfalen die mij de cpap en het masker kwam brengen met uitleg.
Ik heb nu de Resmed AirSense 11 en het full face masker QuattroAir. Mijn druk is ingesteld op 8, en de humidifier/slangtemp staat op 'auto'.
De eerste nacht was gedoe en wennen zoals te verwachten: hoe liggen, waar blijft die slang, zit dat masker wel goed en "oh nee, waarom nu juist jeuk aan mijn neus waar ik niet bij kan..."
Het ademen gaat volgens mij wel goed, ben duiker dus zo'n masker vind ik ook niet eng...
Ik vind vooral het lekken heel naar. Het geluid, maar vooral het gevoel van dat luchtstroompje richting mijn ogen of wang dat komt en gaat als ik mijn positie aanpas met mijn kussen bijvoorbeeld.
Nacht 2 en 3 ging eigenlijk wel redelijk. Wel word ik steeds om 3 uur wakker en dan lig ik onrustig, rommel aan het masker, ineens een soort luchtuitlaat via mijn mond wat een raar gegorgel en klapperende wangen oplevert (zoals een hond die met zijn kop uit het raam in de auto zit)... Allemaal wennen.
Gisteravond ging het echt mis. Ik kreeg het lekken niet onder controle, merkte dat ik met helemaal aangespannen schouders lag, omdat ik bij het minste geringste weer lucht naar mijn ogen voelde. Vocht in mijn masker, kortom een gevecht met in mijn achterhoofd: ontspan, ontspan...
Opgestaan na een uur en het masker geprobeerd beter passend te krijgen. Maar òf te strak òf te wiebelig voor mijn gevoel. Nog even geprobeerd, maar ik schoot echt een beetje in de paniek. Daarop het masker afgedaan, tranen gelaten en een onrustige nacht gehad.
Ik baal hier zo van. En ik weet niet met wie ik hierover van gedachten kan wisselen. Dus nu hier. Hoop op wat antwoorden:
1. Is dit normaal tijdens het wennen?
2. Het was koud(er) in de slaapkamer dan de eerste nachten, kan dat een oorzaak zijn?
3. Wanneer weet je dat het masker tòch niet okay is? Ik zat geloof ik tussen M en L in, heb nu een M. Die leek ook fijner bij de passessie.
4. Help.
Dank vast voor het lezen van dit lange epistel...
Eerste week en vanacht paniekerig
1Vrouw, 52 jr. Sinds nov '23 gebruik ik de Resmed Airsense 11, nog vechtend met de maskers (nu Airfit F20 en F30i van Resmed)