modedit RuudJ: Onderstaand artikel is slechts één van de artikelen die op het internet hierover is te vinden. TECSA wordt ook wel ComSA genoemd of wel Complex Apneu. Dit wordt vaak nog onderschat en naar mijn persoonlijke mening, moet hier veel meer aandacht voor komen in de Medische Wereld.

https://doi.org/10.4172/2167-0277.1000e147

Geachte redacteur,
Treatment Emergent Central Sleep Apnea (TECSA) is een polysomnografisch fenomeen waarbij nieuwe centrale ademhalingsgebeurtenissen (centrale apneus en hypopneus) optreden nadat reeds bestaande obstructieve gebeurtenissen grotendeels zijn verdwenen terwijl de patiënt wordt getitreerd met positieve luchtwegdruktherapie (PAP) [1]. Het acroniem TECSA werd voor het eerst gebruikt door Nigam et al. in 2016 bij het beschrijven van de prevalentie en risicofactoren met betrekking tot centrale slaapapneu die zich direct ontwikkelt bij gebruik van PAP [2].

Zij ontdekten dat de totale puntprevalentie van TECSA ongeveer 8% is, terwijl het geschatte bereik varieert van 5% tot 20% bij patiënten met onbehandelde OSA [2].
Dit fenomeen kan zich voordoen bij elke CPAP-instelling, inclusief zeer lage drukinstellingen [3].

Enkele jaren later toonden Nigam et al. in een 'sentinel paper' aan dat TECSA misschien toch niet altijd van voorbijgaande aard is. Hoewel de meeste gevallen van nieuw vastgestelde TECSA na enkele weken tot enkele maanden van PAP-gebruik verdwijnen, geldt dit niet voor alle gevallen.

In een rigoureuze systematische review ontdekten zij dat ongeveer een derde van de patiënten met TECSA bij herbeoordeling aanhoudende centrale apneus blijven vertonen die gerelateerd zijn aan de PAP [4]. Een klein deel kan last hebben van wat zij delayed-TECSA (DTECSA) noemen, verwijzend naar patiënten die geen TECSA vertonen bij de eerste titratie, maar enkele weken tot enkele maanden na de eerste blootstelling aan PAP-therapie TECSA ontwikkelen [4,5].

Deze nieuwe bevindingen hebben verschillende klinische implicaties.

Ten eerste lijkt TECSA een ongrijpbare polysomnografische eigenschap te zijn langs een dynamisch spectrum tussen slaapstoornissen zonder TECSA aan de ene kant en chronische aanhoudende TECSA aan de andere kant, die gemakkelijk gemist kan worden tenzij er alert naar gezocht wordt [4].

Ten tweede is TECSA niet altijd een voorbijgaand proces. Het ontwikkelt zich bij ongeveer een derde van de patiënten tot een chronische, iatrogene aandoening die gerelateerd is aan regelmatig gebruik van PAP.

Ten derde bewijst de recente ontdekking van de categorie DTECSA dat niet alle gevallen zich meteen na de eerste blootstelling aan PAP-therapie zullen presenteren met TECSA [4]. Als een patiënt die zich aanvankelijk goed aan de PAP-therapie houdt, enkele maanden tot jaren later problemen heeft met het gebruik van de PAP, dan moeten we DTECSA als een van de boosdoeners beschouwen.

Ten vierde kan TECSA in zeldzame gevallen leiden tot ernstige zuurstof desaturatie die waarschijnlijk niet in deze mate zou zijn opgetreden als de obstructieve slaapapneu (OSA) onbehandeld was gebleven [6].

Nigam et al. hebben systematisch aangetoond dat TECSA een belangrijk aandachtspunt moet zijn bij het titreren van patiënten met PAP-therapie voor correctie van OSA. Dit onderstreept het belang van in-lab titraties voor alle patiënten, ongeacht hun co-morbiditeit, zolang de kosten voor slaaponderzoek door de belanghebbenden kunnen worden beheerd.

We moeten ook een stap terug doen en ons afvragen welke patiënten het meeste baat hebben bij PAP-therapie, terwijl we tegelijkertijd onze eed van Hippocrates "doe geen kwaad" respecteren [7]. Een patiënt met milde OSA die verder asymptomatisch is, kan baat hebben bij niet-PAP-gerelateerde therapieën (zoals gewichtsverlies op indicatie of positietherapie) in plaats van een reflexmatige, algemene overstap op PAP-therapie voor alle patiënten met OSA.

De noodzaak van periodieke follow-up van de patiënt bij hun slaaparts wordt nog crucialer in het licht van deze nieuwe bevindingen, aangezien sommige patiënten met OSA nog enkele jaren TECSA kunnen hebben, terwijl een select aantal plotseling TECSA kan ontwikkelen, maanden tot jaren na de eerste blootstelling aan PAP.

Een zorgvuldige beoordeling van de PAP-downloadgegevens kan ook helpen, vooral in gevallen waarin een plotselinge aanhoudende piek in de centrale apneu-index of gemengde apneu-index wordt aangegeven door het PAP downloadrapport.

We hopen dat verder werk op het gebied van TECSA ons begrip van dit ongrijpbare polysomnografische fenomeen zal blijven verbreden.

Belangenverstrengeling
Ik verklaar dat er geen feitelijke of potentiële belangenverstrengeling is met betrekking tot dit artikel.

Referenties
1. ICSD-3 Online Versie (2015) American Academy of Sleep Medicine (AASM).
2. Nigam G, Pathak C, Riaz M (2016) Een systematische review over prevalentie en risicofactoren geassocieerd met behandeling opkomende centrale slaap apneu. Ann Thorac Med 11: 202-210.
3. Nigam G, Pathak C, Riaz M (2015) Een slaapgestoord ademhalingspatroon gerelateerd aan positieve luchtwegdruktherapie. Ann Am Thorac Soc 12: 1892-1895.
4. Nigam G, Riaz M, Chang ET, Camacho M (2018) Natural history of treatment-Emergent central sleep apnea on positive airway pressure: Een systematische review. Ann Thorac Med 13: 86-91.
5. Cassel W, Canisius S, Becker HF, Leistner S, Ploch T, et al. (2011) Een prospectieve polysomnografische studie naar de evolutie van complexe slaap apneu. Eur Respir J 38: 329-337.
6. Nigam G, Riaz M, Schotland HM, Eiser AS (2015) Continue positieve luchtwegdruk-opkomende langdurige centrale apneus met diepe zuurstofdesaturatie. Am J Respir Crit Care Med 192: e49-e50.
7. Hajar R (2017) De artseneed: Historische perspectieven. Hart 18: 154-159.



Onderstaande staat in dit artikel:
De AASM CSA-behandelingsrichtlijnen uit 2012 gingen niet specifiek in op TECSA. (25)

25. Aurora RN, Chowdhuri S, Ramar K, et al. The treatment of central sleep apnea
syndromes in adults: practice parameters with an evidence-based literature review and
meta-analyses. Sleep. 2012;35(1):17-40

De European Respiratory Society 2017-richtlijnen daarentegen definieerden TECSA als CSA die ontstaat en aanhoudt onder CPAP-gebruik en sloten reeds bestaande CSA en voorbijgaande CSA die oplost bij voortdurend PAP-gebruik uit, evenals CSA bij patiënten met onderliggende cardiovasculaire, endocriene, renale of andere ziekten. (26)

26. Randerath W, Verbraecken J, Andreas S, et al. Definition, discrimination, diagnosis and
treatment of central breathing disturbances during sleep. Eur Respir J. 2017;49(1).


Zij stelden voor om over te stappen op ASV bij patiënten met TECSA die een resterende AHI > 15/h op CPAP.