Ik heb al jaren klachten over vermoeidheid en concentratieverlies. Heb in 2009 een burn-out gehad en ben daar nooit meer helemaal van hersteld (voor mijn gevoel)
Nu is in december 2016 de diagnose apneu gesteld met AHI 45,7. Inmiddels heb ik een week een CPAP maar ik merk nog weinig verschil.
Wat ik me nu wel afvraag of ik dit nu al jaren heb. Het lijkt me dat je het niet van de ene op de andere dag krijgt maar dat het zich in de loop van de tijd ontwikkeld.
Zou ik in 2009 daar ook al last van gehad kunnen hebben?
Ik ben in een heel vervelende ontslag procedure verwikkeld wegens disfunctioneren. Gelukkig heb ik nu de diagnose maar men wil dit niet accepteren als verklaring voor mijn disfunctioneren terwijl ik eigenlijk zeker weet dat het daar aan ligt. Ik kan praten wat ik wil maar ze willen gewoon van me af. Maar zoals ik nu ben zal het ook heel moeilijk worden om weer een nieuwe baan te vinden. Daarom wil ik deze toch graag houden ook al zijn de verhoudingen verstoord.
Iemand idee wat ik nog in de strijd kan gooien om ze toch te overtuigen dat het door de apneu komt en dat het op termijn weer beter zal gaan?

Alvast dank voor de antwoorden

Als het werkelijk waar is dat ze van je af willen ga je het verliezen.
Je kan het wat uitstellen, maar je gaat eruit.
Is het niet om redenen die juridisch toegestaan zijn dan is het wel omdast jij zelf aan je stutten trekt omdat het zo vreselijk NIET meer leuk is om daar te werken.
Dan krijg je alle *pieiep*klusjes, enzo.
Of je wordt al enige niet uitgenodigd voor een bedrijfsfeestje.
Dat soort dingen.
(Yep, ervaring...)

Advies?
De FNV erop zetten.
Dit win jij nooit in je eentje.
Met FNV waarschijnlijk ook niet, maar dan zorgen ze tenminste nog dat je er financieel een beetje leuk uit komt.

Gert Jan, stuur mij even jouw mail adres via een PB.

Groet RuudJ

Ik heb inmiddels contact gehad met de vakbond en die adviseren me om in ieder geval nog nergens mee akkoord te gaan.
Het probleem voor de werkgever is dat ze helemaal geen dossier op hebben gebouwd en nu proberen ze me over te halen om weg te gaan zodra ik weer volledig beter gemeld ben. Dat zie ik niet zitten want ik moet dan wel weer een andere baan zien te vinden.
Gezien de eerdere ervaring met de bedrijfsarts ben ik ook bang dat ze in overleg met de werkgever me zo snel mogelijk beter zullen melden terwijl ik mijn werk dan nog niet goed kan doen. Ik werk nu 4 uur per dag en dan ben ik ook helemaal kapot. Moet 'smiddags eerst weer slapen voor ik verder nog wat met mijn dag kan doen.
Gezien wat ik hier op het forum lees is dat volgens mij ook niet vreemd. Maar dit gedoe doet er ook geen goed aan. Het levert veel spanning op en dat vreet energie.
Mijn directe collega's vinden het een rotstreek wat men probeert uit te halen. het gaat vooral van mijn manager en HRM uit.

Ik heb ook enige ervaring hiermee.
Op een gegeven moment hadden ze een uitzendbureau ingeschakeld om ander werk voor mij te zoeken, en of ik even mijn handtekening wilde zetten.
"Dat moest" volgens de hoge heren.
Laat je nooit verleiden om ergens een handtekening onder te zetten waar je het niet mee eens bent.
Laat je niet intimideren door dreigementen en dergelijke, en laat je alle communicatie over deze zaak op papier zetten.
Handig is ook om alle telefoongesprekken op te nemen. Daar zijn apps voor. Alles is bewijs in jouw voordeel.

Hoi, zorg dat er vanuit de vakbond meegekeken wordt en een dossier opgebouwd wordt. Mocht het zo zijn dat er echt ontslag dreigt er juridisch juist en snel ingegrepen kan worden. Als je dan pas bij de bond aankomt loop je achter de feiten aan. Als nu een jurist mee kan kijken kan hij/zij sturen zodat je er straks financieel er het beste uitkomt. Helaas leert de praktijk dat je er uiteindelijk weg gaat.

Als vrijwilliger ben ik consulent bij een vakbond. Advies geldt in zijn algemeenheid.