De verschillende soorten slaapapneu: obstructief, centraal, gemengd en tenslotte hypopneu!

1
Bron: www.sleepresolution.com, vertaald met Google Translate, bewerkt.

Het woord apneu betekent "geen ademhaling" en impliceert dat, om welke reden dan ook, uw ademhaling in het gedrang is gekomen. Apneu is een tijdelijke stopzetting van de ademhaling. Uiteindelijk hervat je de ademhaling omdat je hersenen je niet voor eeuwig de adem laten inhouden. Ademhaling is tenslotte essentieel voor alle lichaamsfuncties en het stoppen van ademhaling is geen optie.


Je brein reguleert in het algemeen je ademhaling tijdens waakperioden; je hebt ook de mogelijkheid om af en toe vrijwillig diep adem te halen, bijvoorbeeld tijdens het gapen of als reactie op een inspanning zoals het rennen voor de bus. Als je eenmaal die ademhalingen hebt genomen, corrigeert je bloedbaan zichzelf voor eventuele onevenwichtigheden in zuurstof of koolstofdioxide; deze "gasuitwisseling" is een van de primaire doelen van ademen.

Perioden van onvrijwillige apneu kunnen echter ook voorkomen. Slaapapneu verwijst naar deze adempauzes die plaatsvinden terwijl u slaapt. Het belangrijkste verschil tussen apneu en slaapapneu heeft niet alleen betrekking op het tijdstip van de dag, maar ook op 'wie de baas' is over ademhalen. Overdag haalt u bewust adem. Als u eenmaal slaapt haalt u niet bewust adem: het zijn alleen de hersenen die op dat moment uw ademhaling regelen.


Wanneer u een slaapapneu heeft registreert het brein de veranderingen in zuurstof en koolstofdioxide in de bloedbaan, veroorzaakt door de tijdelijke onderbreking van uw ademhaling, net als overdag. Maar aangezien u slaapt, zal het u nu ofwel wakker maken of stresshormonen in uw bloedbaan sturen om de ademhaling op gang te brengen.

Hoewel u deze problemen technisch kunt oplossen door opnieuw te ademen is het belangrijk om op te merken dat, na elke vorm van apneu, u minder zuurstof heeft gehad dan gebruikelijk. Dit betekent dat het meer werk vereist van uw hart, middenrif, ademhaling spieren en andere organen om de zuurstofniveaus in uw bloedstroom weer normaal te maken.
Een enkele apneu is geen probleem; het zijn de reguliere perioden van langdurige pauzes, nacht na nacht en de hele nacht lang, die leiden tot negatieve effecten van onbehandelde slaapapneu.

Uiteindelijk is slaap voor iemand die aan slaapapneu lijdt extreem gefragmenteerd en van slechte kwaliteit, wat leidt tot ernstige gevolgen waaronder overmatige slaperigheid overdag, hoge kans op het ontwikkelen van andere chronische ziekten en verhoogd risico op ongevallen met motorvoertuigen.



De drie soorten slaapapneu (klik op de link voor een uitleg):

1 - obstructieve slaapapneu (OSA)

2 - centraal slaap apneu (CA)

3 - gemend slaap apneu

4 - en dan ook nog hypopneu



Een woord over snurken

Snurken op zichzelf is niet hetzelfde als slaapapneu. Snurken resulteert niet in een gedeeltelijke of volledige obstructie van de bovenste luchtwegen; het komt omdat de weefsels in de luchtwegen de weerstand van de bovenste luchtwegen opwekken, wat resulteert in de luide vibrerende of fluitende geluiden geproduceerd door mensen die snurken.

Snurken is echter een belangrijke marker voor OSA en als iemand een lange geschiedenis van hard snurken heeft, is de kans op niet-gediagnosticeerde obstructieve slaapapneu behoorlijk groot. Als u of een geliefde een probleem heeft met snurken, is het de moeite waard om te kijken of het snurken eigenlijk een symptoom is van niet-gediagnosticeerde OSA. Snurken kan na verloop van tijd uiteindelijk ook in de OSA terechtkomen, dus het is beter om niet tot dan toe te wachten om naar behandelingsopties te kijken.

Gratis E-book over Snurken en slaapapneu

Obstructieve slaapapneu (OSA)

2
De meest voorkomende vorm van slaapapneu is OSA. Het woord obstructief is hier de kern: tijdens de slaap is er iets met de bovenste luchtweg gebeurd om het inademen en/of uitademen te belemmeren. Dit is een kwestie van mechanica en het kan worden veroorzaakt door een aantal dingen:

  • Ontspannen weefsels en spieren in de bovenste luchtwegen
    De voering van uw bovenste luchtwegen is flexibel en buigzaam. Overdag, terwijl u rechtop staat, blijft het stevig of patent , waardoor er een goede ademruimte is. 'S Nachts ontspannen deze zelfde weefsels en spieren natuurlijk; weefsels en spieren kunnen verslappen, gedeeltelijk of volledig, terwijl u slaapt, wat leidt tot perioden van OSA.

  • Medicijnen
    Weefselontspanning, leidend tot gedeeltelijke of volledige blokkeren van de bovenste luchtwegen, kan het gevolg zijn van het gebruik van bepaalde medicijnen, bedtijd alcoholische "slaapmutsjes", roken of het gebruik van andere recreatieve stoffen.

  • Leeftijd
    Zelfs iets simpels als ouder worden kan ons vatbaarder maken voor obstructieve apneu; we verliezen weefsel en spier tonus, hoe ouder we worden.

  • Slaaphouding
    Als u in rugligging (of op uw rug) slaapt , is de kans groter dat u de gedeeltelijke of volledige obstructie van uw bovenste luchtwegen ervaart dan wanneer u aan uw linker- of rechterkant slaapt.

  • De aanwezigheid van vetweefsel in de keel
    Het toegevoegde gewicht van "vetkussentjes" in en rond de nek kan bijdragen aan elke meetbare blokkering van weefsel van de bovenste luchtwegen terwijl u slaapt. Mensen met overgewicht of obesitas hebben over het algemeen meer vetweefsel rond hun nek dan dunne mensen.

  • Problemen in vochthuishouding
    De meeste mensen merken alleen zwelling (ook oedeem genoemd ) aan hun onderste ledematen, wat in feite de zwaartekracht is die de vastgehouden vloeistof naar hun voeten trekt. Wanneer ze echter in slaap vallen, verdeelt die vloeistof zich opnieuw over de vetlagen in het lichaam (vetophopingen zijn de plekken waar de meeste vastgehouden vloeistof zich verbergt). Elk vet rond het nek gebied verzamelt extra vloeistoffen; net als de vetkussentjes zelf, kan dit gewicht aan het gebied toevoegen, waardoor potentiële blokkering van weefsels daar gedurende de slaap wordt gedwongen.

  • Aangeboren problemen met de structuur van de kaak, de keel of de neusholtes
    Soms worden we geboren met onderscheidende vormen aan onze schedelstructuur: een "zachte" kaak, smal kraakbeen in de neusgebieden, brede wangen, korte halzen ... sommige van deze architectuur kan het ademhalingsvermogen tijdens de slaap beïnvloeden en bijdragen aan obstructies.

  • De aanwezigheid van overtollig weefsel in de bovenste luchtwegen (te grote tong, huig, adenoïden / amandelen)
    Alle organen of weefsels in de bovenste luchtwegen die te groot zijn, kunnen te veel ruimte innemen, waardoor het moeilijk wordt om diep adem te halen terwijl u slaapt. De tong kan in het zachte gehemelte achter in de mond glijden en de luchtweg blokkeren, of de amandelen kunnen opzwellen en nemen te veel ruimte in beslag.

Een periode van OSA bestaat meestal uit een gedeeltelijke of volledige pauze in de luchtstroom gedurende ten minste tien seconden terwijl u slaapt. Gedurende deze tijd blijft uw lichaam proberen te ademen; de longen bewegen nog steeds op en neer volgens instructies van de hersenen in een proces dat ademhalingsinspanning wordt genoemd. Maar de blokkade in de bovenste luchtwegen zal de luchtstroom niet toelaten totdat de hersenen uiteindelijk significante veranderingen in de zuurstofniveaus in uw bloedbaan herkennen. Dan klinkt het alarm en word je hoestend of hijgend wakker terwijl je worstelt om je verloren adem weer op te eisen.
Een of twee van deze gebeurtenissen per nacht zijn niet zorgelijk, maar herhaalde en langdurige adempauzes veroorzaakt door OSA kunnen op lange termijn een gevaarlijke impact hebben op het lichaam als ze niet worden aangepakt.

Centraal apneu (CA)

3
Het verschil tussen CA en OSA is eenvoudig: het lichaam stopt gewoon met ademen. De hersenen geven geen signaal aan de longen en ademspieren om in- en uit te ademen. De bovenste luchtweg kan volledig vrij zijn maar met een centrale apneu (centraal genoemd omdat deze afkomstig is van het centrale zenuwstelsel van de hersenen, in het ademhalingscentrum) is er geen meetbare poging tot ademhalingsinspanning.
CA's zijn tijdelijk en houden, net als obstructieve apneus, ook lange perioden in (van tien seconden tot meer dan een minuut) en dragen bij tot gevaarlijk lage niveaus van zuurstof in de bloedbaan.
Als je een periode van centrale apneu ervaart, zul je uiteindelijk weer ademen in een staat van "herstel" totdat je de zuurstoftoevoer van je bloed hebt aangevuld. In tegenstelling tot obstructieve apneus kunnen centrale apneus je wel of niet wakker maken in het proces. Bovendien kunnen sommige mensen met CA in feite nooit stoppen met ademen; in plaats daarvan ademen ze een zeer ondiepe cyclus in die wordt afgewisseld met perioden van overdreven diepe ademhaling in een uniek patroon dat wordt geïdentificeerd als Cheyne-Stokes-ademhaling.

brain_and_CNS.jpg brain_and_CNS.jpg 7318 keer bekeken 11.7 KiB

Waarom zouden je hersenen er niet in slagen om je ademhaling te controleren terwijl je slaapt?
  • Leeftijd
    De hersenen kunnen net als alle andere organen het vermogen verliezen om de systemen in het lichaam te reguleren.

  • Neurologische problemen
    Als u al een bestaande zenuwstelselstoornis, eerdere hersenstambeschadiging of aanhoudende problemen met de bovenste wervelkolom (modedit RuudJ: Bij Chiari malformatie zijn de kleine hersenen en/of de hersenstam uit de schedel in het bovenste deel van het ruggenmergkanaal gezakt.) heeft, kunnen deze het vermogen van uw hersenen om de ademhaling te regelen tijdens uw slaap verstoren.

  • Andere ernstige medische problemen
    Chronisch hartfalen, chronisch nierfalen en degeneratieve ziekten zoals ernstige artritis kunnen leiden tot CA.

  • Medicijnen
    Het is bekend dat bepaalde medicijnen de communicatie tussen de hersenen en het ademhalingssysteem onderdrukken of temperen.

  • Hoogte
    De lucht is "dunner" op grotere hoogte, waardoor het moeilijk kan zijn voor de hersenen om de ademhalingsfunctie tijdens de slaap op de juiste manier te reguleren.

Gemengd slaapapneu

4
Zoals de naam al doet vermoeden, hebben sommige mensen tegelijkertijd last van OSA en CA. Wanneer dit gebeurt, wordt het een gemengde apneu genoemd. De enige manier om te herkennen of een patiënt gemengde apneu heeft, in plaats van het een of het ander, is door middel van een slaaponderzoek 's nachts waar deze gebeurtenissen kunnen worden opgenomen en geïdentificeerd.

modedit RuudJ: Een gemengde apneu begint als een centrale apneu en eindigt als een obstructieve apneu.

MA wordt soms ook Complex Sleep Apnea (CompSA) genoemd. MA beschrijft echter over het algemeen de mix van zowel OSA als CA gebeurtenissen bij een patiënt tijdens een test, terwijl CompSA wordt gebruikt als diagnostische term om een afzonderlijke ziekte aan te duiden los van OSA of CA. CompSA wordt gediagnosticeerd nadat OSA met succes is behandeld met CPAP, om vervolgens te ontdekken dat CA plotseling begint op te treden, of blijft optreden, zelfs nadat de therapie de obstructies heeft verwijderd.

Re: De verschillende soorten slaapapneu: obstructief, centraal en gemengd

5
Bron: www.snurken.medischonline.nl, vertaald met Google Translate, bewerkt.


Hypopneu

Veel mensen zijn bekend met het woord apneu, de medische term voor ademstilstand. Maar wat is een hypopneu? Bij een hypopneu adem je wel lucht in, maar aanzienlijk minder dan normaal. De luchtdoorstroming neemt in dit geval namelijk tussen de 50 en 80% af. Men spreekt ook wel van een bijna stilstand van de adem.



Hoe ontstaan hypopneus?

Als je slaapt, treedt spierontspanning op. Ook de keelspieren worden slapper en veel mensen hebben dan last van een vernauwing van de luchtweg. Dit heeft snurken tot gevolg. Heb je last van apneu, dan wordt de keelholte helemaal afgesloten. Er treden regelmatig ademstilstanden van tenminste tien seconden op en je bereikt hierdoor niet goed de diepe slaapfasen.

Bij hypopneus is er geen sprake van een volledige blokkering van de lucht, zoals bij apneus. Je ademt nog wel lucht in, maar gedurende tenminste tien seconden is er een afname van de ingeademde lucht van minstens 50%. Wat zijn hiervan de gevolgen? Het kan zijn dat de hersenen reageren met het afgeven van een ontwaakprikkel aan het lichaam. Een ander gevolg kan zijn dat het zuurstofpercentage in het bloed afneemt met meer dan 3%.



AHI

Uiteraard is het gevaarlijk voor de gezondheid als er minder zuurstof in je bloed komt. Ook zorgt slaaptekort voor vermoeidheid en andere klachten overdag, zoals concentratieverlies en vergeetachtigheid. Ook raak je sneller geïrriteerd en heb meer kans op stress. In de medische wereld maakt men gebruik van een index om vast te stellen in welke mate iemand last heeft van een slaapziekte.

De Apneu Hypopneu Index (AHI) is een aanduiding voor het aantal apneu- en hypopneu-momenten dat je gemiddeld per uur hebt tijdens je slaap. Heb je een AHI van meer dan 5 en daarnaast ook vermoeidheidsverschijnselen overdag, dan krijgen je slaapproblemen de officiële naam slaapapneu/hypopneusyndroom (SAHS). Bij een AHI tussen de 5 en 15 heb je lichte apneu, bij een AHI tussen de 15 en 30 heb je matige apneu en bij een waarde van meer dan 30 lijd je aan ernstige apneu.



Wat moet je doen bij hypopneus?

Bij alle ernstige slaapproblemen en ademhalingsstoornissen tijdens de slaap is het uiteraard noodzakelijk om naar een arts te gaan. Genetische aanleg, leeftijd en bepaalde fysieke aandoeningen kunnen een rol spelen bij het ontstaan van hypopneus. Er zijn ook maatregelen die je zelf kunt nemen ter voorkoming van hypopneus en apneus: vermijd in ieder geval alcohol, rookwaar en slaapmiddelen. Daarnaast is het belangrijk om af te vallen in geval van overgewicht.

Nog meer informatie over Apneu, Rera en Hypopneu
Groet RuudJ
Medewerker AV-Kenniscentrum
ADEM BEWUST, WANT HET LEVEN DUURT MAAR KORT.
Bent u al lid van onze Apneuvereniging? €32,50 / Incasso €30,00/Jaar
Word lid en ontvang 4X het Apneu Magazine + 10X het Apneu bulletin per jaar