Advies gevraagd omtrent de diagnose
Geplaatst: 23 mar 2021, 19:51
Beste forumleden,
Hieronder volgt een heel verhaal maar wie weet kom ik dankzij jullie tot nieuwe inzichten of wordt mijn vermoeden juist bevestigd...
Ik ben een 29e jarige man van 170cm lang en 69kg. Sinds mijn pubertijd kamp ik met vermoeidheid, daarnaast wordt ik 's morgens nooit uitgerust wakker, hoe lang ik ook slaap. Mijn ex-partner heeft wel eens vernomen dat ik naar adem hapte 's nachts. Maar goed... 'als dit alle klachten zijn dan laat ik mij niet testen op slaapapneu'... Inmiddels zijn we vele jaren verder en ben ik deze klachten als 'normaal' gaan zien.
Sinds oktober 2019 kreeg ik last van 'extreem vage' klachten zoals o.a. onverklaarbare spier- en gewrichtspijnen. Ook kreeg ik een erg verhoogd spanningsniveau in mijn lichaam, waarschijnlijk door een destijds opgelopen burn-out (werkdruk en relatiebreuk). Doordat deze klachten alleen maar erger werden ben ik in januari 2020 naar de huisarts gegaan. Eind januari 2020 ben ik vervolgens gediagnostiseerd met een vitamine B12 tekort, dit tekort is verholpen middels een injectiekuur (momenteel plaats ik iedere 2 maanden 1 injectie). De klachten verdwenen als sneeuw voor de zon maar langzamerhand (april 2020) kwam er echter weer een verhoogde spanningsniveau opzetten waardoor ik extreem veel moeite had om in slaap te komen, gemiddeld sloeg ik 1 avond per week over of sliep ik pas extreem laat. De andere vage klachten zoals o.a. spier/gewrichtspijnen waren destijds verdwenen en tot de dag van vandaag nooit meer teruggekomen.
De huisarts wist zich geen raad en hierdoor ben ik in mei 2020 doorverwezen naar een internist. De internist heeft allerlei bloed- en orgaanonderzoeken (longfoto's en echo's) laten uitvoeren en alle waardes/uitslagen waren goed. Volgens de internist was slaapapneu uitgesloten want ik had geen overgewicht... Doordat de internist geen oorzaak kon vinden van mijn spanningsklachten werd het onderzoek zonder diagnose afgerond.
Doordat ik echter maar met spanning bleef zitten kon ik moeilijk of zelfs helemaal niet in slaap komen, valeriaan-extract of melatonine hielpen totaal niet. Toen ik 's nachts zelfs paniekaanvallen kreeg heeft de huisarts mij Temazepam (10mg) voorgeschreven. Al snel bleek dat 5mg Temazepam voldoende was om in slaap te komen en van deze dosering heb ik gemiddeld 2x per week gedurende 5 maanden gebruik gemaakt. Via de huisarts ben ik vervolgens nog doorgestuurd naar een longarts welke chronische hyperventilatie heeft uitgesloten. Ook zijn naderhand nog de ziekte van Lyme en schildklier-problemen uitgesloten.
Inmiddels spreek ik over september 2020. Alle 'spanningsklachten', de (sinds mijn pubertijd aanwezige) vermoeidheid en het niet uitgerust wakker worden nog steeds aanwezig. Plotseling kreeg ik nieuwe klachten te weten: kale plekken op mijn hoofd en in mijn hals (Alopecia areata), hoofdsuis, hoofdpijn, extreem verlaagd libido, concentratieproblemen, moeite met spraak, motivatieproblemen, snel moe tijdens het autorijden, extreem overmatig en diepe gapen (vooral overdag). Samen met de huisarts kwam ik tot de conclusie dat al mijn klachten te maken moesten hebben met langdurige stress en/of een waarschijnlijk in 2019 opgelopen burn-out. Hierdoor ben ik tussen september en december 2020 behandeld door een psycholoog én een praktijkondersteuner GGZ.
Vanaf januari 2021 heb ik geen spanning meer in mijn lichaam en slaap ik probleemloos op natuurlijke wijze zonder Temazepam, gemiddeld zo'n 7 á 8 uur per nacht. De kale plekken op mijn hoofd en in mijn hals zijn inmiddels weer bedekt met haar, voor mij een teken dat de 'stress/burn-out' uit mijn lichaam is, ik voel me wat dat betreft een stuk beter als pak-en-beet een jaar geleden, toen de B12 tekort recent was ontdekt
Maar... toch blijf ik last houden van de volgende klachten: niet fit opstaan, libidoverlies, hoofdsuis, hoofdpijnen, concentratieproblemen, motivatieproblemen, moeite met spraak, overdag vaak hele diepe gapen zonder aanleiding, snel vermoeid tijdens het autorijden.
Van mijn huidige partner heb ik recent meermaals gehoord dat ik 's nachts naar adem hap/hijg... I.c.m. de aanhoudende klachten ben ik in februari jl. weer naar de huisarts geweest, deze heeft mij doorverwezen naar het ziekenhuis voor slaaponderzoek. Het vermoeden ging namelijk uit naar OSAS en tijdens de informatiebijeenkomst ging er een wereld voor mij open: want wat lijkt OSAS veel op mijn klachten en symptomen! Inmiddels heb ik een slaaponderzoek gehad (thuis uitgevoerd), helaas kon ik niet op natuurlijke wijze in slaap komen en heb ik zodoende 1/4 Temazepam (ong. 2,5mg) genomen, dit heb ik kenbaar gemaakt bij het ziekenhuis.
De resultaten van het slaaponderzoek zijn binnen en luiden als volgt:
AI: 2.7
AHI: 3.4
Snurken %: 3,7
OD /h: 1,6
In de uitslagen-portaal van het ziekenhuis lees ik de volgende conclusie: geen OSAS, lage AHI, OSAS is uitgesloten. Voordat deze conclusie zichtbaar was stond er: 'kan onderzoek niet openen, ruwe data niet ingezien'.
Over enkele weken krijg ik pas de formele uitslagen te horen via de behandelend arts, welke tijdens het 1e consult zelf aangaf dat de slaaptest slechts een momentopname betreft.
Op basis van al mijn 'vermoeidheid-gerelateerde' klachten en de bovenstaande uitslag wend ik mij tot jullie:
- Ik twijfel niet aan de deskundigheid van de arts, desondanks ben ik toch benieuwd wat bovenstaande resultaten jullie zeggen
- Is het raadzaam om een second opinion aan te vragen?
- Als jullie conclusie is dat OSAS inderdaad is uitgesloten, wat zal mijn klachten dan kunnen veroorzaken? Ik bind me niet vast op jullie aannames/vermoedens
Elders las ik dat iemand met een AHI van 3.4 toch OSAS kan hebben met allerlei verschrikkelijke klachten, vandaar dat ik deze post heb geplaatst binnen 'Na de diagnose - en nu'.
Al met al vermoed ik toch dat ik OSAS heb... Ik hoor graag jullie mening(en), alvast veel dank voor het meedenken.
Hieronder volgt een heel verhaal maar wie weet kom ik dankzij jullie tot nieuwe inzichten of wordt mijn vermoeden juist bevestigd...
Ik ben een 29e jarige man van 170cm lang en 69kg. Sinds mijn pubertijd kamp ik met vermoeidheid, daarnaast wordt ik 's morgens nooit uitgerust wakker, hoe lang ik ook slaap. Mijn ex-partner heeft wel eens vernomen dat ik naar adem hapte 's nachts. Maar goed... 'als dit alle klachten zijn dan laat ik mij niet testen op slaapapneu'... Inmiddels zijn we vele jaren verder en ben ik deze klachten als 'normaal' gaan zien.
Sinds oktober 2019 kreeg ik last van 'extreem vage' klachten zoals o.a. onverklaarbare spier- en gewrichtspijnen. Ook kreeg ik een erg verhoogd spanningsniveau in mijn lichaam, waarschijnlijk door een destijds opgelopen burn-out (werkdruk en relatiebreuk). Doordat deze klachten alleen maar erger werden ben ik in januari 2020 naar de huisarts gegaan. Eind januari 2020 ben ik vervolgens gediagnostiseerd met een vitamine B12 tekort, dit tekort is verholpen middels een injectiekuur (momenteel plaats ik iedere 2 maanden 1 injectie). De klachten verdwenen als sneeuw voor de zon maar langzamerhand (april 2020) kwam er echter weer een verhoogde spanningsniveau opzetten waardoor ik extreem veel moeite had om in slaap te komen, gemiddeld sloeg ik 1 avond per week over of sliep ik pas extreem laat. De andere vage klachten zoals o.a. spier/gewrichtspijnen waren destijds verdwenen en tot de dag van vandaag nooit meer teruggekomen.
De huisarts wist zich geen raad en hierdoor ben ik in mei 2020 doorverwezen naar een internist. De internist heeft allerlei bloed- en orgaanonderzoeken (longfoto's en echo's) laten uitvoeren en alle waardes/uitslagen waren goed. Volgens de internist was slaapapneu uitgesloten want ik had geen overgewicht... Doordat de internist geen oorzaak kon vinden van mijn spanningsklachten werd het onderzoek zonder diagnose afgerond.
Doordat ik echter maar met spanning bleef zitten kon ik moeilijk of zelfs helemaal niet in slaap komen, valeriaan-extract of melatonine hielpen totaal niet. Toen ik 's nachts zelfs paniekaanvallen kreeg heeft de huisarts mij Temazepam (10mg) voorgeschreven. Al snel bleek dat 5mg Temazepam voldoende was om in slaap te komen en van deze dosering heb ik gemiddeld 2x per week gedurende 5 maanden gebruik gemaakt. Via de huisarts ben ik vervolgens nog doorgestuurd naar een longarts welke chronische hyperventilatie heeft uitgesloten. Ook zijn naderhand nog de ziekte van Lyme en schildklier-problemen uitgesloten.
Inmiddels spreek ik over september 2020. Alle 'spanningsklachten', de (sinds mijn pubertijd aanwezige) vermoeidheid en het niet uitgerust wakker worden nog steeds aanwezig. Plotseling kreeg ik nieuwe klachten te weten: kale plekken op mijn hoofd en in mijn hals (Alopecia areata), hoofdsuis, hoofdpijn, extreem verlaagd libido, concentratieproblemen, moeite met spraak, motivatieproblemen, snel moe tijdens het autorijden, extreem overmatig en diepe gapen (vooral overdag). Samen met de huisarts kwam ik tot de conclusie dat al mijn klachten te maken moesten hebben met langdurige stress en/of een waarschijnlijk in 2019 opgelopen burn-out. Hierdoor ben ik tussen september en december 2020 behandeld door een psycholoog én een praktijkondersteuner GGZ.
Vanaf januari 2021 heb ik geen spanning meer in mijn lichaam en slaap ik probleemloos op natuurlijke wijze zonder Temazepam, gemiddeld zo'n 7 á 8 uur per nacht. De kale plekken op mijn hoofd en in mijn hals zijn inmiddels weer bedekt met haar, voor mij een teken dat de 'stress/burn-out' uit mijn lichaam is, ik voel me wat dat betreft een stuk beter als pak-en-beet een jaar geleden, toen de B12 tekort recent was ontdekt
Maar... toch blijf ik last houden van de volgende klachten: niet fit opstaan, libidoverlies, hoofdsuis, hoofdpijnen, concentratieproblemen, motivatieproblemen, moeite met spraak, overdag vaak hele diepe gapen zonder aanleiding, snel vermoeid tijdens het autorijden.
Van mijn huidige partner heb ik recent meermaals gehoord dat ik 's nachts naar adem hap/hijg... I.c.m. de aanhoudende klachten ben ik in februari jl. weer naar de huisarts geweest, deze heeft mij doorverwezen naar het ziekenhuis voor slaaponderzoek. Het vermoeden ging namelijk uit naar OSAS en tijdens de informatiebijeenkomst ging er een wereld voor mij open: want wat lijkt OSAS veel op mijn klachten en symptomen! Inmiddels heb ik een slaaponderzoek gehad (thuis uitgevoerd), helaas kon ik niet op natuurlijke wijze in slaap komen en heb ik zodoende 1/4 Temazepam (ong. 2,5mg) genomen, dit heb ik kenbaar gemaakt bij het ziekenhuis.
De resultaten van het slaaponderzoek zijn binnen en luiden als volgt:
AI: 2.7
AHI: 3.4
Snurken %: 3,7
OD /h: 1,6
In de uitslagen-portaal van het ziekenhuis lees ik de volgende conclusie: geen OSAS, lage AHI, OSAS is uitgesloten. Voordat deze conclusie zichtbaar was stond er: 'kan onderzoek niet openen, ruwe data niet ingezien'.
Over enkele weken krijg ik pas de formele uitslagen te horen via de behandelend arts, welke tijdens het 1e consult zelf aangaf dat de slaaptest slechts een momentopname betreft.
Op basis van al mijn 'vermoeidheid-gerelateerde' klachten en de bovenstaande uitslag wend ik mij tot jullie:
- Ik twijfel niet aan de deskundigheid van de arts, desondanks ben ik toch benieuwd wat bovenstaande resultaten jullie zeggen
- Is het raadzaam om een second opinion aan te vragen?
- Als jullie conclusie is dat OSAS inderdaad is uitgesloten, wat zal mijn klachten dan kunnen veroorzaken? Ik bind me niet vast op jullie aannames/vermoedens
Elders las ik dat iemand met een AHI van 3.4 toch OSAS kan hebben met allerlei verschrikkelijke klachten, vandaar dat ik deze post heb geplaatst binnen 'Na de diagnose - en nu'.
Al met al vermoed ik toch dat ik OSAS heb... Ik hoor graag jullie mening(en), alvast veel dank voor het meedenken.