Op
het oorspronkelijke topic worden geen reacties geduld, geen idee waarom, dus we doen het maar zo.
1e spreker
"aanwijzingen van snurken, hoog BMI"
Jammer, weer wordt het stereotype van de dikke snurker bestendigd, terwijl genoeg apneuers (met name vrouwen) geruisloos kunnen apneuen. En dan heb ik het nog niet eens over UARS.
"In een
heel enkel geval kan het zijn dat slaapapneu niet direct door de huisarts wordt gesignaleerd..."
Da's nogal een krasse uitspraak als je bedenkt dat maar 1/3 van de 600.000 geschatte apneupatienten diagnose hebben en worden behandeld. En dan heb ik het nog niet eens over UARS.
"Het is goed als de POH GGZ in het achterhoofd houdt dat [ongediagnosticeerde] slaapapneu de psychische klachten kunnen veroorzaken"
Een goede invalshoek, maar UARS staat nog altijd buiten in de kou o.a. vanwege "AHI cultus."
"Wat is de kans dat je op een bepaald moment van de dag in slaap valt?"
Dit is een vraag die rechtstreeks uit de Epworth vragenlijst komt, die in kringen waarin ik verkeer ook wel "Epworthless" wordt genoemd.
Vooral jonge apneuers, die niet noodzakelijk spontaan in slaap vallen, staan buiten in de kou. En dan heb ik het nog niet over UARS.
Casus 2 geeft helaas de indruk dat de patient met psychotraumatische klachten geen slaaponderzoek verdient. Er zouden geen directe aanwijzingen zijn voor slaapapneu, de slaapproblemen zouden veroorzaakt zijn door de psychotraumatische klachten
Het is echter niet verantwoord om deze aanname te maken. Moeite met doorslapen (maintenance insomnia) is op zichzelf al een smoking gun voor SDB, alsmede zwetend wakker worden.
2e spreker Masha Zaikova
Deze spreker heeft alleen aandacht voor apneus en hypopneus, niet voor RERAs. Helaas kan dit mij niet meer verbazen.
Het diagram van "OSAS en comorbiditeiten" is nogal simplistisch, zie het werk van
D. E. Watenpaugh voor een vollediger overzicht.
Deze spreker bestendigt het stereotype dat mensen met apneu "maar wat moeten afvallen." Maar helaas, vraag Sandra Houtepen voor de details over hormonen, onbehandelde OSAS maakt afvallen vrijwel onmogelijk.
"Het compensatoire mechanisme werkt bij de ene patient veel beter dan de andere" Ziehier, ik heb het beste compensatoire mechanisme want ik heb alleen maar RERAs
Het is goed dat mw. Zaikova bewust is van mensen met AHI < 5 maar wel intense klachten, maar helaas stapt ze daar in deze presentatie zo overheen. Mensen met UARS staan weer in de kou.
3e spreker Francis Lanen
Helaas wordt hier weer het hele verhaal afgedraaid van hoe een patiënt trouw moet zijn aan de therapie, in plaats van hoe de therapie in de eerste plaatst trouw zou kunnen zijn aan de patiënt. Het idee dat de eerste kennismaking met xPAP altijd moet zijn met een apparaat dat de ademhaling zwaarder maakt (smoort, in haar woorden "benauwdheid door de luchtdruk") wordt voortdurend genormaliseerd. Het bestaan van BiPAP etc. wordt verzwegen. Na 1 valt 25% af, is dat verbazend? Bij zij die na een jaar nog volhouden, weten gemiddeld zo'n 4 uren per nacht klaar te spelen? En dan wordt de als oplossing opgevoerd de patiënt te gaslighten met "slaapoefentherapie" in plaats van het bieden van een
humaan hulpmiddel. Mw. Lanen geeft zelf in ieder geval eerlijk aan wat voor een kwelling het is, en ik prijs haar voor het initiatief om het 7 nachten zelf mee te maken. Dat zouden eigenlijk alle professionals moeten doen.
Tot slot
Het lijkt erop dat "Ksyos" ook weer zo'n bedrijf van
apneucowboys is (zoals bijv. NSI) dat de zgn. "NightOwl" gebruikt om "apneu vast te stellen." De NightOwl is net als de OsaSense een "even in de magnetron weer opgewarmde" oximeter, dus qua niveau van diagnostiek gaan we weer terug naar de jaren '80. Helaas.