Veel bijkomende klachten
Geplaatst: 21 mei 2022, 16:41
Hoi allen,
Ik ben een vrouw van 42 en onlangs gediagnosticeerd met slaapapneu.
AHI was max. 24. Mijn BMI is 32. Apneu zit in de familie.
Het valt me zwaar. Ik dacht eerst: oh wat fijn, dit verklaart zó veel. Maar toen viel ik in een gat - het gemis aan adrenaline gat. Nooit viel ik zomaar in slaap, ik was continu kapot maar ik denderde maar door. Ik stond altijd aan en had altijd haast.
Ik heb kleine kinderen en ben begin 2020 (cum laude!) afgestudeerd. En sindsdien een drukke baan. Die vermoeidheid, die zal er wel bijhoren dacht ik.
Maar ik kreeg dus geen zuurstof snachts. Daarom zie ik altijd zo bleek, daarom voel ik me nooit uitgerust. Daarom heb ik altijd trek...
Ergens ben ik dus heel blij met de diagnose.
Maar ik ben ook enigszins in shock over wat het met je doet en hoe gesloopt ik me nu voel. Ik rij nu maar even geen auto want nu vallen mijn ogen dicht bij het stoplicht.
Er is ook onderzoek gaande (nav bloedonderzoek doorgestuurd naar de internist). Rode bloedcellen zijn van slag en vitamine d tekort.
Maar hoe zit het met de rest? Dat artikel over hormonen en herstel is verhelderend maar ook beangstigend.
Ik heb dagelijks enorme hoofdpijn, ik ben vermoeider dan ooit, ik heb overal spierpijn, vergeetachtig, emotioneel, mijn zicht is vreemd, tintelingen.
En waarom krijg je het slechte nieuws zo "gestapeld"? Ik begrijp dat je iemand niet wil beangstigen en dat het bij iedereen anders verloopt. Maar de eerste boodschap was: na een week of 2 a 3 slaat de cpap bij de meeste mensen wel aan. Dan: de meeste mensen hebben de eerste maand een (flinke) dip. Daarna: na een maand of 3-6 merk je significant verschil. Vervolgens: het duurt zeker 6-12 maanden voordat je je beter voelt. Tot slot kun je tot 3 jaar lang herstel verwachten, wat dan nog overblijft zijn zogenaamde restklachten.
Nogmaals, ik begrijp dat het lastig te voorspellen is omdat het zo'n verschillend beloop heeft. Maar dit voelde een beetje als een fuik waar ik in terecht was gekomen.
Het voelt gewoon frustrerend.
En dan nog het onderzoek zelf: omdat ik nog geen verschil merk (hoewel mijn ahi meteen onder de 3 zakte) vraag ik me af hoe mijn slaapkwaliteit nu daadwerkelijk is. Ik lees over de verschillen tussen mannen en vrouwen, de rera's en de resmed for her met het genderspecifieke algoritme..
Zou ik die niet moeten hebben? Misschien ben ik te vroeg met mijn vragen omdat ik pas een maand bezig ben.
Maar ik ben wel iemand die behoefte heeft aan details. Zo'n smiley en een goede my air score is niet genoeg om me gerust te stellen. Juist vanwege die klachten die er nog zijn. Maar nogmaals, misschien ben ik te ongeduldig en moet ik het meer tijd geven.
Ik ben onderzocht met nightowl via ksyos. Daar heb ik ook mijn vraagtekens bij en ik zou graag een uitgebreider onderzoek willen.
Echter, ik heb 11 jaar geleden een psg gehad en daar kwam geen slaapapneu uit. Zou ik er toen doorheen geglipt zijn? Ik was toen wel 20 kg lichter.
Nu ben ik 3 nachten gemeten en kwam er een heel verschillend beeld uit: de lichtste nacht een ahi van 7, de middelste een ahi van 16 en de ergste een ahi van 24.
Gemiddelden over de hele nacht natuurlijk en ik vond het opvallend dat sommige uren er niks aan de hand was en andere uren meer dan 50 stops te zien waren. Is dat normaal?
Ik heb Oscar gedownload en m'n resmed data geïmporteerd maar hoe ik dit moet interpreteren weet ik niet zo goed.
Het kost me momenteel ook echt teveel energie om daar in te duiken. Ik heb in elk geval weinig ci's en relatief veel hypopneus naast de oa's.
Ik gebruik de resmed airsense 10 autoset, verwarmde slang, bevochtiger en ben na 7 maskers geland bij de Eson 2.
Ik slaap er de hele nacht mee.
Wat wel al winst is is dat ik niet meer wakker word met keelpijn.
Dank voor dit forum en de vereniging, alle extra info was tot nu zeer helpend.
Ik ben een vrouw van 42 en onlangs gediagnosticeerd met slaapapneu.
AHI was max. 24. Mijn BMI is 32. Apneu zit in de familie.
Het valt me zwaar. Ik dacht eerst: oh wat fijn, dit verklaart zó veel. Maar toen viel ik in een gat - het gemis aan adrenaline gat. Nooit viel ik zomaar in slaap, ik was continu kapot maar ik denderde maar door. Ik stond altijd aan en had altijd haast.
Ik heb kleine kinderen en ben begin 2020 (cum laude!) afgestudeerd. En sindsdien een drukke baan. Die vermoeidheid, die zal er wel bijhoren dacht ik.
Maar ik kreeg dus geen zuurstof snachts. Daarom zie ik altijd zo bleek, daarom voel ik me nooit uitgerust. Daarom heb ik altijd trek...
Ergens ben ik dus heel blij met de diagnose.
Maar ik ben ook enigszins in shock over wat het met je doet en hoe gesloopt ik me nu voel. Ik rij nu maar even geen auto want nu vallen mijn ogen dicht bij het stoplicht.
Er is ook onderzoek gaande (nav bloedonderzoek doorgestuurd naar de internist). Rode bloedcellen zijn van slag en vitamine d tekort.
Maar hoe zit het met de rest? Dat artikel over hormonen en herstel is verhelderend maar ook beangstigend.
Ik heb dagelijks enorme hoofdpijn, ik ben vermoeider dan ooit, ik heb overal spierpijn, vergeetachtig, emotioneel, mijn zicht is vreemd, tintelingen.
En waarom krijg je het slechte nieuws zo "gestapeld"? Ik begrijp dat je iemand niet wil beangstigen en dat het bij iedereen anders verloopt. Maar de eerste boodschap was: na een week of 2 a 3 slaat de cpap bij de meeste mensen wel aan. Dan: de meeste mensen hebben de eerste maand een (flinke) dip. Daarna: na een maand of 3-6 merk je significant verschil. Vervolgens: het duurt zeker 6-12 maanden voordat je je beter voelt. Tot slot kun je tot 3 jaar lang herstel verwachten, wat dan nog overblijft zijn zogenaamde restklachten.
Nogmaals, ik begrijp dat het lastig te voorspellen is omdat het zo'n verschillend beloop heeft. Maar dit voelde een beetje als een fuik waar ik in terecht was gekomen.
Het voelt gewoon frustrerend.
En dan nog het onderzoek zelf: omdat ik nog geen verschil merk (hoewel mijn ahi meteen onder de 3 zakte) vraag ik me af hoe mijn slaapkwaliteit nu daadwerkelijk is. Ik lees over de verschillen tussen mannen en vrouwen, de rera's en de resmed for her met het genderspecifieke algoritme..
Zou ik die niet moeten hebben? Misschien ben ik te vroeg met mijn vragen omdat ik pas een maand bezig ben.
Maar ik ben wel iemand die behoefte heeft aan details. Zo'n smiley en een goede my air score is niet genoeg om me gerust te stellen. Juist vanwege die klachten die er nog zijn. Maar nogmaals, misschien ben ik te ongeduldig en moet ik het meer tijd geven.
Ik ben onderzocht met nightowl via ksyos. Daar heb ik ook mijn vraagtekens bij en ik zou graag een uitgebreider onderzoek willen.
Echter, ik heb 11 jaar geleden een psg gehad en daar kwam geen slaapapneu uit. Zou ik er toen doorheen geglipt zijn? Ik was toen wel 20 kg lichter.
Nu ben ik 3 nachten gemeten en kwam er een heel verschillend beeld uit: de lichtste nacht een ahi van 7, de middelste een ahi van 16 en de ergste een ahi van 24.
Gemiddelden over de hele nacht natuurlijk en ik vond het opvallend dat sommige uren er niks aan de hand was en andere uren meer dan 50 stops te zien waren. Is dat normaal?
Ik heb Oscar gedownload en m'n resmed data geïmporteerd maar hoe ik dit moet interpreteren weet ik niet zo goed.
Het kost me momenteel ook echt teveel energie om daar in te duiken. Ik heb in elk geval weinig ci's en relatief veel hypopneus naast de oa's.
Ik gebruik de resmed airsense 10 autoset, verwarmde slang, bevochtiger en ben na 7 maskers geland bij de Eson 2.
Ik slaap er de hele nacht mee.
Wat wel al winst is is dat ik niet meer wakker word met keelpijn.
Dank voor dit forum en de vereniging, alle extra info was tot nu zeer helpend.