REVIEW ARTIKEL
DOI No:10.5958/0974-0155.2014.01093.6 Indian J Sleep Med 2013; 8.4, 151-157
Samenvatting
Luchtlekkage komt vaak voor bij patiënten die luchtwegtherapie met positieve druk gebruiken. Opzettelijke lekkage wordt opzettelijk toegestaan om kooldioxide te elimineren. Onbedoelde lekkage doet zich meestal voor bij de interface van het masker en veroorzaakt een breed spectrum aan complicaties en leidt tot een slechte naleving van CPAP. In dit artikel wordt de interpretatie van het lekprofiel besproken. Veel overdruksystemen hebben verschillende algoritmen om te reageren en het luchtlek kwantitatief te registreren. Zodra het hoge luchtlek is bevestigd, worden verschillende interventies besproken om het luchtlek op te lossen en de effectiviteit te verbeteren. Er worden twee casusvoorbeelden gegeven om de complexe wisselwerking tussen luchtstroming, positieve drukbeademing om de luchtweg te openen, het volume van het luchtlek en de invloed ervan op gewenning volledig te begrijpen. lek en de invloed ervan op wekreacties en slaap wordt besproken.
Inleiding
Continue positieve luchtwegdrukbeademing (CPAP) is de aanbevolen therapiemethode voor obstructieve slaapapneu (OSA). Omgevingslucht wordt over het algemeen door het CPAP-apparaat in de luchtwegen van de patiënt gecirculeerd onder een vooraf bepaalde druk; genoeg om de luchtweg open te houden en te voorkomen dat deze tijdens de inspiratie inklapt.
Omdat het systeem in CPAP een gesloten circuit is totdat de mond opengaat en er lucht ontsnapt, moet er een verplichte passage van de uitgeademde lucht plaatsvinden die nodig is om verse lucht met zuurstof uit de omgeving mee te voeren en om de kooldioxide uit te spoelen. Dit vooraf bepaalde luchtvolume is variabel bij verschillende drukken en wordt opzettelijk "lek" genoemd. Dit lek heeft een belangrijke functie in het ventilatieproces. De fabrikanten geven informatie over het lekvolume. Het is duidelijk dat een bepaalde hoeveelheid luchtlekkage aanvaardbaar is bij een bepaalde druk.
Er kan lucht uit het masker ontsnappen waardoor geluiden ontstaan die soms luid genoeg zijn om de slaappartner wakker te maken. Maskerlekkage kan het gevolg zijn van verkeerd afgestelde hoofdbedekking, te los of te strak, veelvuldige positiewisselingen waardoor het masker verschuift en soms verloren elasticiteit van het masker door veroudering. Maskerlekkage kan ook optreden als de druk blijft toenemen in een systeem dat reageert op de toenemende weerstand, zoals Auto-PAP apparaten. Een dergelijk lek is onaanvaardbaar en wordt beschouwd als onbedoeld.
Mondademhaling is een veel voorkomend probleem bij patiënten die positieve druktherapie gebruiken. Over het algemeen treedt het met tussenpozen op en wordt het verergerd tijdens periodes van verkoudheid, allergie gerelateerde congestie en mogelijk alcohol gerelateerde vaatverwijding; omstandigheden die de stroom afwaartse weerstand verhogen. Iemand die een neusmasker gebruikt, kan tijdens de hele ademhalingscyclus via de mond ademen en lucht zonder druk inademen die de luchtweg niet opent. Een andere mogelijkheid is dat de lucht onder druk tijdens de inspiratie door het neusmasker stroomt, maar uit de open mond stroomt om de druk geheel of gedeeltelijk te verliezen en niet effectief te zijn bij het openhouden van de luchtweg. In andere gevallen kan de open mond uitgeademde lucht laten ontsnappen. Mond lek is een andere vorm van onbedoeld lekken.
Zeldzame oorzaken van lekkage zijn onder andere intracraniële lekkage die pneumocefalie modedit RuudJ: ophoping van lucht tussen het botvlies van de schedel en de zachtere delen, bij verwonding van luchthoudende botten in de schedel. veroorzaakt bij patiënten met eerdere sinus- of schedeloperaties of trauma [1] en retrograde lekkage van de traankanalen met oogirritatie (Waller EA, Sleep disorders and the eye [2]). Aerofagie kan bijdragen aan lekkage omdat de ingeslikte lucht niet wordt uitgeademd en de meeste algoritmen zijn gebaseerd op detectie van inspiratoire versus expiratoire flowverschillen [3]. Aerofagie kan een onechte situatie veroorzaken wanneer een deel van het inspiratoire volume naar het maagdarmkanaal gaat en niet wordt gedetecteerd tijdens de meting van het uitgeademde volume, waardoor een discrepantie tussen de twee volumes wordt waargenomen die verkeerd kan worden geïnterpreteerd als een lek.
Een goed begrip van het normale ademvolume en de minuutventilatie is belangrijk om de concepten van lekvolume en de effecten ervan volledig te begrijpen. Een normale ademteug is ongeveer 500 ml en bij een normale ademhalingsfrequentie van 10 ademhalingen per minuut levert dit een minuutventilatie op van 5 liter per minuut of 0,08 liter per seconde. Over het algemeen is een leksnelheid van 0,4 liter per seconde (24 liter per minuut) acceptabel. Elk hoger lekvolume wordt geassocieerd met ongemak voor de patiënt, onderbroken slaap en suboptimale werkzaamheid van de CPAP bij de behandeling van OSA. Naarmate de druk in het CPAP-systeem toeneemt, neemt ook het lekvolume toe. Als de druk echter niet toeneemt, maar er wel lekkage optreedt, daalt de effectieve druk. Veel systemen zijn ontworpen om een alarm te activeren bij een leksnelheid van 0,7 liter per seconde (42 liter per minuut) of hoger. Sommige machines rapporteren het gemiddelde of de mediaan lekkage voor 95% van de nacht, terwijl andere de gemiddelde lekkage over 7 en 30 dagen rapporteren.
Het belang van luchtlekkage
Een klein lek aan de zijkant of onderkant van het neusmasker kan acceptabel zijn modedit RuudJ: maar wel heel storend werken, maar luchtlekkage aan de bovenkant van het masker kan irritatie, pijn of droge ogen veroorzaken. Grote lekken kunnen de effectiviteit van CPAP behandeling van OSA in gevaar brengen.
Ongeveer 40% van de CPAP-gebruikers heeft last van luchtlekkage [4]. Veel van deze onbeduidende lekken (van ongeveer 0,4 L/s) kunnen ongemak, intolerantie voor de behandeling en bijwerkingen zoals oogirritatie, droge mond en neusklachten veroorzaken. Daarnaast kan het leiden tot een niet betrouwbare berekening van de optimale druk van automatische CPAP-titratiesystemen, een slechte werking van automatische CPAP-titratiesystemen en afname van de beademing effectiviteit in de modus volumeventilatie.
Aan de andere kant maken aanzienlijke lekken het onmogelijk om optimale druk te handhaven bij behandeling met CPAP, wat geassocieerd kan worden met slaapfragmentatie en afname van de beademingseffectiviteit in de modus voor druk ondersteunende beademing. Bij patiënten die mechanische beademingsondersteuning nodig hebben, bijvoorbeeld patiënten met neuromusculaire aandoeningen, kan dit leiden tot falen van de inspiratoire trigger, verlenging van de inspiratietijd omdat het einde van de inspiratie niet wordt gedetecteerd en een grotere behoefte aan zuurstof in het circuit [5].
Richards et al. rapporteerden een grote toename in neusweerstand als gevolg van mondlekkage bij patiënten met nasale CPAP. Tijdens de mondlektest werd de weerstand gedurende 20 minuten continu gemeten. De weerstand nam toe van een uitgangsgemiddelde van 2,21 cm H2O/L/s tot een maximumgemiddelde van 7,52 cm H2O/L/s binnen 1 minuut na de test Dit werd toegeschreven aan de hoge unidirectionele nasale luchtstroom veroorzaakt door het mondlek [6]. Een ander onderzoek toonde aan dat nasale CPAP met een mondlek en daaropvolgende unidirectionele luchtstroom over het neusslijmvlies een toename van 65% veroorzaakte in de bloedstroom door het neusslijmvlies, zoals gemeten met een laser Doppler flowmeter. Akoestische rhinometrie modedit RuudJ: neusmeting toonde echter geen verandering in neusvolume of minimale doorsnede [7].
Mondlekkage leidt tot mucosale uitdroging, neusverstopping, onopgeloste vermoeidheid, odynofagie modedit RuudJ: Slikproblemen en slechte therapiekwaliteit waardoor de luchtwegweerstand toeneemt. Deze toename in weerstand kan obstructieve slaapapneu verergeren, verlies van comfort en een slechte therapietrouw tot gevolg hebben.
Onbedoeld lekken komt vaker voor bij patiënten met mondademhaling tijdens de slaap [8].
Fysiologisch effect en klinische impact van overmatige luchtlekkage
De behandeling van OSA met auto-titratie positieve luchtwegdruk (auto-PAP) is gebruikelijk vanwege de vele voordelen. Klinische onderzoeken geven aan dat auto-PAP titratie net zo goed is als titratie op basis van polysomnografie in het laboratorium [9], [10], [11].
Episoden van mondlekkage volgen vaak met arousals. Arousals komen vaker voor tijdens de lichte slaap (stadia N1 en N2) en verminderen de kwaliteit van de slaap door fragmentatie te veroorzaken [12], [13], [14]. Aan de andere kant is duidelijk aangetoond dat slaapverstoring op zijn beurt negatieve effecten heeft op de ventilatoire controle omdat de respons op hypoxie modedit RuudJ: zuurstoftekort in het bloed en hypercapnie modedit RuudJ: is de medische term voor een overmatig gehalte aan koolstofdioxide in het bloed wordt verminderd, en zo ontstaat een vicieuze cirkel.
Ernstige maskerlekkage kan een succesvolle titratie met een auto-PAP-apparaat verhinderen. Een aantal onderzoeken heeft de effectiviteit van het AutoSet zelf titrerende nasale CPAP-systeem getest bij de behandeling van OSA en het kiezen van een geschikte druk voor daaropvolgende conventionele CPAP-therapie met een vaste druk. In één onderzoek verhinderde een ernstige maskerlekkage automatische titratie bij de proefpersoon en veroorzaakte voorbijgaande onnodige drukverhogingen bij drie proefpersonen, wat erop wijst dat auto-PAP een redelijke behandelingsoptie is voor de meeste proefpersonen met OSA [15]. Auto-PAP-apparaten kunnen suboptimaal presteren in de aanwezigheid van luchtlekkage. In het bijzonder kan het auto-PAP-apparaat in de aanwezigheid van een luchtlek de OSA-gebeurtenissen niet detecteren, en daardoor niet of suboptimaal reageren, wat leidt tot lagere niveaus van geleverde druk. De drukrespons van een auto-PAP-apparaat werd met 56% verminderd in aanwezigheid van een luchtlek van 30 L/minuut [16], [17].
In een retrospectief cohort systematisch onderzoek naar het effect van luchtlekkage op therapietrouw aan auto-PAP, vonden de auteurs een directe correlatie tussen hoge ademhalingsgebeurtenissen, het volume van het luchtlek en het niet therapietrouw zijn aan de CPAP-therapie [18].
Lekprofiel en de interpretatie ervan
Een voorbeeld van een maskerlek op het moment van 20 seconden, wat schommelingen in de tracheale modedit RuudJ: Luchtpijp druk (bovenste grafiek), een daling in de maskerdruk (middelste grafiek) en een opwaartse verschuiving en afvlakking van de luchtstroom veroorzaakte. Na 50 seconden compenseerde het apparaat het lek en verhoogde de maskerdruk tot het basisniveau, normaliseerde de tracheale drukschommelingen en verbeterde de luchtstroom tot ronde curve. (Overgenomen van Eur Respir J 2004; 24:649-658)
Een tracering van 90 seconden tijdens een PAP-titratie. Een periode van verhoogde lekkage (B) gaat gepaard met een daling van het CPAP-flow-signaal. Bij arousal (C) daalde de lekkage plotseling. Videobewaking toonde mondopening tijdens (B). (Overgenomen uit Berry RB, Sleep medicine pearls, tweede editie, Philadelphia, PA: Hanley en Belfus, 2003; 130)
Lekprofielen kunnen objectief worden geïdentificeerd en betrouwbaar worden gecorreleerd aan de leksnelheden en klinische resultaten. Baltzan et al. bestudeerden prospectief de lekprofielen van 35 proefpersonen. Bijwerkingen namen volgens de patiënten enquêtes toe met toenemende lekkage [19].
Het belang van maskerlekkage kan worden gekwantificeerd. Het Respironics apparaat voor positieve luchtwegdruk zou in de huidige klinische praktijk een groot lek gedurende meer dan een uur identificeren. Het Respironics protocol rapporteert een gemiddeld lek van 30 seconden tot 7 liter/minuut. Het lek kan worden gemiddeld over een uur, een enkele nacht of 7 en 30 dagen om een benadering van het gemiddelde lekvolume te geven. De Resmed zou lekken van meer dan 24 liter/minuut (95ste percentiel) registreren; en meer dan 36 liter/minuut voor een volgelaatsmasker (95ste percentiel), DeVilbiss-eenheid een maskerlekkage van meer dan 95 liter/minuut en Fisher & Paykel een maskerlekkage van meer dan 60 liter/minuut. Er is misschien geen lekdrempel die "klinisch zinvol" is, aangezien zelfs een klein lek in de ogen van de patiënt een probleem kan vormen. Er kunnen gemiddelde gegevens over weken of maanden worden gerapporteerd.
CPAP-fabrikanten geven informatie over het meten van maskerlekkage. Fabrikanten hebben verschillende interfaces, materialen en fabricageprocessen. Gezien de patiëntzijde van de interface, de gezichtsaanpassing, de spiertonus en de huidaandoeningen door olie en zweet enz. kunnen lekkages alleen worden geschat. Gezien de variabele eigen algoritmen voor lekdetectie die beschikbaar zijn, is het belangrijk om een verwachte lekdrempel aan te houden voor rapportagedoeleinden. Elke hogere drempel zal leiden tot van complicaties en dus een slechte therapietrouw.
Het Respironics algoritme trekt de opzettelijke lekkage af van de totale flow. Het houdt rekening met de gemiddelde lekkage door alle uitademingspoorten van het masker bij verschillende drukken. Resmed neemt de opzettelijke lekkage van de apparaat flow en voegt de mondlekkage toe en rapporteert als 95e percentiel lekkage op twee niveaus van lekkage meer dan 24 liter per minuut en meer dan 36 liter per minuut, inclusief masker- en uitlaatgasstroom van het masker. Fisher & Paykel rapporteert een totale lekkage van meer dan 60 liter per minuut. DeVilbiss registreert de hoge lekstroomtijd als een percentage van de tijd dat het lek meer dan 95 liter per minuut was (Schwab, University of Pennsylvania Medical Center).
Het vermoeden van luchtlekkage als mogelijk probleem bij CPAP management
De antwoorden op een aantal basisvragen kunnen het vermoeden doen rijzen dat er sprake is van een onbedoeld lek. Bijvoorbeeld of de patiënt vaak wakker wordt met een droge mond en/of keel, de neiging heeft om door de mond te ademen, last heeft van allergieën of hooikoorts, een verstopte neus/congestie heeft, een afwijkend neustussenschot heeft, momenteel neusspraytherapie of medicatie gebruikt, blijft snurken zelfs als er therapie wordt gebruikt, een kinband gebruikt en als lekkage wordt aangegeven door flowgeneratorgegevens?
De problemen van het omgaan met masker/mondlekkage en centrale apneu vormden een uitdaging voor de ontwerpers van Auto-PAP. Een masker/mondlekkage heeft de neiging om de basisflow te verhogen die door het apparaat wordt geleverd en vermindert de variaties in de flow tijdens inspiratie en expiratie. Het resulterende luchtstroomsignaal kan worden geïnterpreteerd als een apneu of hypopneu en een drukverhoging veroorzaken die de lekkage verder kan vergroten. Bij op impedantie gebaseerde systemen resulteert een maskerlek in een valse lage impedantie die niet de werkelijke toestand van de luchtweg weergeeft. [20]
Om het lekprobleem aan te pakken hebben veel units algoritmes die drukverhogingen beperken wanneer de lekkage bepaalde waarden overschrijdt of wanneer verhogingen in de ventilatorsnelheid niet langer resulteren in verhogingen in maskerdruk. Andere apparaten hebben lekalarmen die de patiënt/het personeel kunnen vragen om het masker bij te stellen. Mondlekkage kan worden aangepakt door neusverstopping te behandelen, met verwarmde bevochtiging, kinbanden of een masker dat de neus en mond bedekt.
Mogelijke oplossingen en probleemoplossing
Er zijn geen gegevens die duiden op een klinisch significant maskerlek. Maskerlekgegevens zijn gemiddelde metingen en weerspiegelen mogelijk geen recente veranderingen in de CPAP-interface. Gegevens over intermediaire residuele AHI kunnen moeilijk te interpreteren zijn en moeten binnen de klinische context worden onderzocht. Een vermindering van CPAP-maskerlekkage kan de therapietrouw verbeteren en een verbeterde therapietrouw kan de OSA-resultaten verbeteren. Maskerlekkage is afhankelijk van zowel het masker (neuskussen/doppen of volgelaatsmasker) als de druk die wordt geleverd.
Als de maskerlekkage van de patiënt aanzienlijk groter is dan de lekdrempel die door de specifieke CPAP-fabrikant is opgegeven, kan de interface worden gewijzigd. De nieuwe CPAP therapietrouw tracking apparaten meten nog veel meer gegevens over ademhalingssignalen, waaronder periodieke ademhaling (Cheyne-Stokes-patroon), trillend snurken, flow limitatie en clear airway apnea (centrale slaapapneu). Helaas zijn er nauwelijks methoden om de validiteit, betrouwbaarheid, reproduceerbaarheid of bruikbaarheid van deze signalen te onderzoeken.
De huidige AASM-richtlijnen suggereren dat onbedoeld lekken moet worden geminimaliseerd door voorafgaand aan de titratie het masker op de juiste manier te kiezen en aan te passen. Wanneer een significant onbedoeld lek wordt waargenomen, moet het PAP-masker worden aangepast of bijgesteld. In het geval van 'mondlekkage' kan het nuttig zijn om een kinband toe te voegen om de mondopening te verminderen of om over te schakelen op een volgelaatsmasker of een neusmasker. Een onderzoek waarin de effecten van maskerlekkage op de werkzaamheid van BPAP-therapie werden onderzocht, meldde dat de patiënten een verbeterde oxygenatie, verlaagde arousal-index en verhoogde REM-slaap vertoonden wanneer deze lekkage werd geminimaliseerd (21).
Aangezien de exacte lekhoeveelheid varieert naargelang het type interface, is het moeilijk om een onaanvaardbare lekwaarde te identificeren. Een klinische beoordeling op basis van laboratorium specifieke criteria of de lek- vs. drukrelatie die door de fabrikant voor een bepaalde interface wordt geleverd, wordt aanbevolen. Een plotselinge toename in lekkage zonder drukverandering moet waarschuwen voor een mogelijke toename in masker/mondlekkage [11], [22].
Veel CPAP-apparaten hebben een lekdetectiesysteem. Dit systeem moet worden ingeschakeld. Overstappen op een volgelaatsmasker kan zorgen voor een betere afdichting en minder kans op lekken. Patiënten die het volgelaatsmasker niet verdragen, kunnen baat hebben bij een kinband. Neus kussens en opblaasbare kussens die het gezicht omsluiten kunnen een redelijke optie zijn om te overwegen. Het is klinisch bewezen dat het gebruik van verwarmde bevochtiging of neussprays met steroïden de stuwing verbetert en de luchtwegweerstand verlaagt [23]. Het dagelijks reinigen van het masker met water en zeep wordt sterk aanbevolen omdat huidvetten het lekken verergeren. Het wassen van het masker verbetert de maximale afdichting en efficiëntie. Overmatige maskerlekkage en slechte afdichting kunnen een indicatie zijn dat het masker moet worden vervangen.
Lek compenserende apparaten zijn nieuw en deze compenseren onbedoeld lekken door automatische compensatie die ervoor zorgt dat de gewenste druk wordt geleverd om de luchtweg open te houden. Toevoeging van expiratoire drukverlaging of gebruik van automatisch aanpassende CPAP die de gemiddelde druk verlaagt, kan het lekken verbeteren. Hoewel de Auto-PAP relatief duur is, kan het de resultaten verbeteren.
Voorbeeld casus één
Polysomnogram tracings verkregen van Respironics Alice 6 opname met van boven naar beneden: elektro-oculogram (2 kanalen), kin elektromyogram (1 kanaal), elektro-encefalogram (6 kanalen), elektrocardiogram (2 kanalen), hartslag (1 kanaal), uitgeschakeld (1 kanaal), flow (1 kanaal), inspanning (3 kanalen), zuurstofsaturatie (1 kanaal), lichaamspositie (1 kanaal), been elektromyogram (2 kanalen), basislijn CPAP (1 kanaal) en lek (1 kanaal). In deze opname van 1,5 minuut werd een luchtlek tot 192,4 liter per minuut waargenomen (Epoch 427). De lekkage verbeterde tot een normale waarde nadat de nasale doppen masker was vervangen (tijdpauzes 428 en 429). Met dank aan Derrell Whisenton, RPSGT, San Andreas Sleep Center, San Andreas, Californië (met toestemming)
Acquisitie # 45399: Tijdperken 427-429
Beschrijving: Gesplitste nachtstudie
De patiënt begon met een F&P Pilaro Q neuskussentjesmasker.
De neuskussens leken niet goed af te sluiten aan de binnenkant van de neusgaten van de patiënt door de grote neusopeningen.
Het luchtlek steeg tot 192,4 liter per minuut. Omdat de F&P Pilaro Q slechts in één maat verkrijgbaar is, werd het masker vervangen door ResMed AirFit P10 grote neuskussens. Overmatig lekken was opgelost.
Extra opties:
Overschakelen op neusmasker of volgelaatsmasker
Neuskussentjes proberen aan te passen voor een betere afdichting
Aanvaardbare verhouding tussen druk en lekkage: (ResMed AirFit P10
Neuskussens)
Therapiedruk: 4 tot 20 cm H20
Voorbeeld casus twee
Polysomnogram tracings verkregen van Respironics Alice 6 opname met van boven naar beneden: elektro-oculogram (2 kanalen), kin elektromyogram (1 kanaal), elektro-encefalogram (6 kanalen), elektrocardiogram (2 kanalen), hartslag (1 kanaal), uitgeschakeld (1 kanaal), flow (1 kanaal), inspanning (3 kanalen), zuurstofsaturatie (1 kanaal), lichaamspositie (1 kanaal), been elektromyogram (2 kanalen), basislijn CPAP (1 kanaal) en lek (1 kanaal). In deze 10 minuten durende weergave werd een luchtlek tot 176 liter per minuut waargenomen (Epoch 625) waardoor arousal optrad. De lekkage verbeterde tot een normale waarde nadat de nasale masker was verwisseld (tijdpauze 626 tot 632) waardoor de slaap werd hersteld. Een tweede toename van het lek tot 78 liter per minuut (tijdperk 632) veroorzaakte een arousal. Met dank aan Derrell Whisenton, RPSGT, San Andreas Slaapcentrum, San Andreas, Californië (met toestemming)
Acquisitie # 272: Tijdperken 620 - 640
Beschrijving: CPAP-titratie
De patiënt begon met een ResMed AirFit P10 Neuskussentjesmasker. Toen de patiënt zich op zijn zij draaide, plaatste hij ook zijn hand tegen zijn masker, wat een overmatige lekkage veroorzaakte. Het masker werd vervangen door een F&P Eson Medium masker. Overmatige lekkage was opgelost
Extra opties:
Vraag de patiënt zijn hand te bewegen en/of vraag hem op de rug te gaan liggen. Probeer de hoofdbescherming aan te passen om de positie van het masker vast te zetten. Aanvaardbare verhouding tussen druk en lekkage: (F&P Eson Neusmasker) Therapy Pressure: 4 tot 25cm H2O
Conclusie
Overmatig lekkage tijdens CPAP kan de effectiviteit van de behandeling in gevaar brengen door meer ademhalingsgebeurtenissen, slaapfragmentatie en slechte therapietrouw. Door lekkage wordt de automatische respons van het auto-pap systeem aangetast. Overmatig versleten of kapotte maskers en hoofddeksels houden luchtlekkage in stand en problemen met slangen of losse aansluitingen kunnen het probleem nog verergeren. Er is weinig informatie beschikbaar over aerofagie. De kans op aerofagie kan echter oplopen tot 50%. De meeste patiënten melden geen symptomen die met aerofagie te maken hebben, zoals boeren en oprispingen. Patiënten die CPAP niet verdragen, moet echter worden gevraagd naar aerofagie. Aerofagie draagt bij aan lekkage omdat de ingeslikte lucht niet wordt uitgeademd en de meeste lekalgoritmen zijn gebaseerd op detectie van verschillen tussen inspiratoire en expiratoire flow. De behandeling van lekkage omvat het optimaliseren van de pasvorm van het masker en de hoofdband, het comfort en de afdichting, het controleren van de integriteit van het circuit en het gebruik van verwarmde bevochtiging, met in sommige gevallen nasaal smeermiddel of geïnhaleerde steroïden, om nasale symptomen te minimaliseren [24], [25].
Referenties
1. Jaojour NN, Pneumoceohalus associated with nasal
continuous positive airway pressure in a patient with sleep
apnea syndrome. Chest 1989; 96:1425-6
2. E Andrew Waller, Sleep Disorders and the Eye, Mayo
clinic proc 2008; 83:1251-61.
3. Teschler H, Effect of mouth leak of effectiveness of nasal
bi-level ventilatory assistance and sleep architecture. Eur
Respir J 1999; 14:1251-7.
4. Heather S. Problem solving in acute NIPPV. In: Simmonds
A, editor. Non-invasive respiratory support. London: 2001;
76-83.
5. Rabec CA, Leak monitoring in noninvasive ventilation, Arch
Bronconeumol 2004; 40(11):508-17.
6. G.N. Richards. Mouth leak with nasal continuous positive
airway pressure increases nasal airway resistance. Am J
Respir Crit Care Med 1996; 154:182-6.
7. Hayes MJ, et al. Continuous nasal positive airway
pressure with a mouth leak: effect on nasal mucosal blood
flux and nasal geometry. Thorax 1995; 50:1179-1182.
8. Teschler H. Effect of mouth leak on effectiveness of nasal
bi-level ventilatory assistance and sleep architecture. Eur
Respir J 1999; 14(6):1251-1257.
9. Antic NA, et al. A randomized controlled trial of nurse-led
care for symptomatic moderate-severe obstructive sleep
apnea. Am J Respir Crit Care Med 2009; 179:501-8.
10. Kuna ST, et al. Non-inferiority of functional outcome in
ambulatory management of obstructive sleep apnea. Am J
Respir Crit Care Med 2010; 181:A5560.
11. Morgenthaler TI, et al. Practice parameters for the use of
auto-titrating continuous positive airway pressure devices
for ti-trating pressures and treating adult patients with
obstructive sleep apnea syndrome: an update for 2007. An
American Academy of Sleep Medicine report. Sleep 2008;
31:141-7.
12. Bach J. Sleep fragmentation in kyphoscoliotic individuals
with alveolar hypoventilation treated by NIPPV. Chest 1995;
107:1552-8.
13. Meyer T, et al. Air leaking through the mouth during nasal
ventilation: effect on sleep quality. Sleep 1997; 20:561-9.
14. Teschler H, Stampa J Effect of mouth leak on effectiveness
of nasal bi-level ventilatory assistance and sleep architecture.
Eur Respir J 1999; 14: 1251-7.
15. Teschler H, Automated continuous positive airway pressure
titration for obstructive sleep apnea syndrome. Am J of Respir
Crit Care Med, 1996; 154:734-40.
16. Coller D, Effect of air leak on the perfor-mance of auto-PAP
devices: a bench study. Sleep Breath 2005; 9:167-75
17. Farre R, et al. Response of automatic continuous positive
airway pressure devices to different sleep breathing patterns: a bench study. Am J Respir Crit Care Med 2002;
166:469-73.
18. Valentin A, Air leak is associated with poor adherence to
auto-PAP therapy. SLEEP 2011; 34(6):801-806.
19. Marcel A Baltzan, Leak profile inspection during nasal
continuous positive airway pressure, Respir Care 2011;
56(5):591–595.
20. Montserrat JM, Automatic continuous positive airway
pressure devices for the treatment of sleep apnea hypopnea
syndrome. Sleep Medicine 2001; 2:95-8.
21. Teschler H, Effect of mouth leak on effectiveness of nasal
bi-level ventilatory assistance and sleep architecture. [Comment]. Eur Respir J, 1999; 14:1251-7.
22. Bachour A, Mouth breathing compromises adherence to
nasal continuous positive airway pressure therapy. Chest
2004; 126(4): 1248-1256.
23. Guidelines for PAP Titration derived from The Journal of
Clinical Sleep Medicine 2008; 4: 2-revised
24. Massie CA, Effects of humidification on nasal symptoms
and compliance in sleep apnea patients using continuous
positive airway pressure Chest 1999; 116:403-8.
25. Martins De Araujo MT, Heated humidification or face masks
to prevent upper airway dryness during continuous positive
airway pressure therapy. Chest 2000; 117:142-7.
Indian Journal of Sleep Medicine (IJSM), Vol. 8, No. 4, 2013