Wie heeft hier ervaring mee?
Ik ben nu een jaar aan de cpap en eigenlijk ging het genezingsproces heel goed. Niet meer 's middags omvallen van de slaap, betere concentratie en geheugen. Zo goed dat ik zelf goed kon zien wanneer het wel mis ging.

Sinds een week of zes weten we dat mijn man zeer ernstig ziek is, longkanker met uitzaaiingen en zeker de eerste twee weken gaf dit ontzettend veel stress bij mij. Omdat ik ergens al een maand of zeven wist dat er iets ontzettend mis was en dat in stukjes en beetjes bevestigd werd. Wat ik natuurlijk niet wil(de). Wij zijn ik 51 en hij 52.

Ondertussen zijn we aan het idee gewend, hij heeft al 10 bestralingen gehad en is met chemo begonnen. We gaan voor nog een paar jaar samen. Proberen heel erg positief te blijven en te leven met de dag.

De stress is ondertussen gereduceerd naar af en toe de zenuwen en op zijn tijd eens goed emotioneel. Want ook dit went.

Maar het lijkt wel of ik weer bijna terug ben bij af qua genezingsproces. Dat vind ik echt heel vervelend.
Wie herkent dit?
Kan een emotionele optater zo'n invloed hebben op het genezingsproces?
Wat kan ik hiertegen doen?

Ik zou graag ervaringen van anderen horen.

Groetjes van Wilna.

Gelukkig herken ik de situatie niet, ik moet er niet aan denken te moeten doorstaan wat jij nu moet doorstaan....wat je man moet doorstaan...

Ik wens je alle sterkte.

Patrick

Hoi Wilna,

Aller eerst heel veel sterkte en hopelijk hebben jullie toch nog een redelijke mooie tijd samen.

Ja ik herken jou verhaal althans klein beetje vergelijkbaar. Toen ik te horen kreeg dat ik Cerebelere Ataxie had en dit ook zeer waarschijnlijk erfelijk zou zijn viel ik ook even in een gat. Misschien totaal niet te vergelijken met wat jullie doorstaan, maar op dat moment was dit echt erg voor mij. Heb het niet echt laten merken aan mijn kinderen of kennissen, maar inwendig doet het je heel veel. Het slapen met de cpap was toen ook weer even niet goed. AHI ging omhoog en ook andere beginners problemen keken weer om de hoek.

Ik denk dat het heel normaal is dat het dan even qua cpap gebruik niet mee zit.

Nu ben ik gewend aan al die uitslagen en het lijkt dat het echt went.

Wilna hou moed en zorg er voor dat jullie samen zoveel mogelijk leuke dingen gaan doen.
Zelf heb ik door mijn problemen wel iets gewonnen namelijk dat ik geniet van zeer kleine dingen. Waar je normaal aan voorbij raast doe je nu rustiger aan en neem je mooie momenten op. Hopelijk gaat dat voor jullie ook gelden.

Sterkte.

Groet Ingrid

Hoi Patrick en Ingrid,

Dank je wel voor jullie reacties.
Het gaat mij puur om de ervaringen qua stress.
Wat deed de stress met jullie, herken je de achteruitgang? Enzovoort.

Ik vind zelf niet dat dit het allerergste is wat ik mee kan maken, mijn kinderen verliezen zou denk ik nog vreselijker zijn. Maar mijn man is er nog en we doen er alles aan dat hij nog een poosje blijft. We zijn gelukkig allebei nuchter en hoe moeilijk ook, dood gaan we allemaal ooit. We leven bij de dag en maken er maar het beste van.

Groetjes van Wilna.

Fijn dat je het zo kunt relativeren. En ja, het is de cirkel van het leven. Eens gaan we inderdaad allemaal.

Wat stress betreft, ik zit er midden in, maar kan het nog niet vergelijken met een goede periode, ik ben immers nog maar zo kort bezig met deze aandoening. Nog net geen half jaar wordt ik behandeld. Met een aanloop uit een overbelasting, burn out.

Om stress te verminderen helpt hrt mij in elk geval om mijn geest op het nu te richten, en niet op het gepieker.
Dit doe ik door een beetje yoga, en door te schieten met mn boog. Bij die laatste wordt ik letterlijk gedwongen om niet te denken, te ontspannen, omdat ik anders gewoon niet goed schiet, en zeker als het doel wat verder staat.

Ik begrijp echter wel dat boogschieten iets is wat je eenvoudig en snel kunt doen, ik heb eerst een cursus gehad, en kan daarnaast, als mijn vrouw niet hoeft te werken, helaas maximaal twee keer in de week schieten, omdat de baan alleen op zondag en op woensdag beschikbaar is.

En nee, vandaag kon het niet, mn schat moest vanavond werken.

Blijft over yoga, of andere onspanningsoefeningen. Sport helpt overigens ook. Bij mij specifiek hardlopen. Helaas heb ik momenteel te weinig energie. Maar dat komt weer goed.

Patrick

Ja Wilna het gaf, wat ik allemaal te horen kreeg, veel stress en dat heb ik ook geweten in de kwalliteit van slaap. Ineens begon ik weer veel meer te draaien en waar ik al heel lang niet in de nacht er uit hoefde om te plassen moest ik toen weer geregeld naar de wc. Stress vrees aan je of je nu wil of niet. Alles moet eerst een plaats krijgen en dan gaat het met de stress en daardoor met de therapie vanzelf weer beter.

Wilna ik wens jou en je man het aller beste. En schrijf gerust van je af Wilna.

Groet Ingrid

Hallo Wilna, ik wil jou en je man en kinderen heel veel sterkte toewensen de komende tijd. Stress is iets wat wij apneuers moeten ontwijken, maar helaas is dit niet altijd te voorkomen.

Hopelijk gaat het met jou en je man de komende tijd beter, geniet ervan om samen te zijn.

Groet RuudJ

Hoi Wilna.

Wat heftig om te lezen. En ookal ben ik nog niet zo lang aan de CPAP, ik merk dat de nachten moeilijker gaan wanneer de stressmeter omhoog loopt. Heel erg veel sterkte, dat kunnen jullie heel goed gebruiken.

~~Fons~~

Dank jullie wel allemaal.

Het relativeren is denk ik voor mij van levensbelang. Want anders ga ik de hele dag in ene hoekje zitten huilen en hebben we niets aan de tijd die ons nog rest. In principe kan ik morgen ook wel er niet meer zijn natuurlijk.
Het valt niet altijd mee en mijn gevoel stuitert nog heen en weer de hele dag.
Dat zal vanzelf ook wel een beetje meer in balans komen in de tijd hoop ik.

Maar goed, ik begrijp dat wij osas mensen dus nogal gevoelig zijn voor stress. Wat op zich niet vreemd klinkt.
Al die tijd dat ik onbehandeld was stond mijn lichaam natuurlijk bol van de stress en de adrenaline 's nachts door de ademstops.
Dan is je incasseringsvermogen ook voor een aantal jaar al opgebruikt.

Ik hou me zo veel mogelijk taai en hoop dat jullie dat ook doen, want niemand komt ongeschonden door het leven lees ik.

Groetjes van Wilna.

Sterkte voor jullie!

Verstuurd vanaf mijn SM-G900F met Tapatalk

Dank je wel.

Heb afgelopen week een hele week in het ziekenhuis gezeten, omdat Robert opgenomen werd met een acuut delerium. Dat was een vrij heftige ervaring en dat was ook weer te merken aan mijn geestelijke gezondheid overdag. Maar het tij is gelukkig weer ten goede gekeerd, ik dacht even echt dat ik hem kwijt was (ze dachten even dat hij meningitis had en hij werd heel slecht) en het lijkt er zelfs op dat de 1e chemo iets met de tumor heeft gedaan.

Gelukkig snurkt hij nu weer op de bank.

Op naar de tweede dan maar op 29 september.

Groetjes van Wilna.

Pfff heftig Wilna. Ik hoop dat dergelijke ervaringen je verder bespaard blijven.
Sterkte met alles wat er gebeurt. Het is nogal wat.

Sterkte Wilna!

Wilna, heel veel sterkte. Het zal niet gemakkelijk zijn (geweest).

We zijn nu in het nieuwe jaar en dat is niet zo goed begonnen. Mijn man is overleden op 02-01- 2016.
Het is razendsnel gegaan. Ik heb de laatste vijf maanden van 2015 meer in het ziekenhuis gezeten dan thuis en had eigenlijk vrij snel al de hele dag zorg aan hem.
Hij heeft nog net zijn 53e verjaardag kunnen vieren.

Al sinds begin augustus ben ik weer overgestapt op de p10 airfit, omdat ik van alle andere maskers enorme nekpijn kreeg. En zelfs deze irriteert, maar dan alleen op mijn jukbeenderen.

Ik slaap/sliep ook niet echt geweldig, maar heb zelf niet het idee dat mijn apneu's zijn toegenomen.

Nou, dat was het hele lange verhaal in het heel kort. Ik heb het gevoel een mensenleven mee te hebben gemaakt gepropt in vijf maanden.

Groetjes van Wilna.

Jee Wilna, wat een heftige tijd heb jij achter de rug.
Gecondoleerd en heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van je man en maatje.


Ik zou me voor kunnen stellen dat de apneu nu even niet op de voorgrond staat.


Agnes

Wilna, gecondoleerd met het verlies van je man.

Wat jong nog. Ik wens je sterkte en rust toe na deze heftige periode.

Groet RuudJ

Wilna, gecondoleerd met het overlijden van Robert.
Ontzettend veel sterkte voor de komende tijd.
Veel lieve groeten, Fons

Gecondoleerd Wilna !!!!

Wilna gecondoleerd en heel veel sterkte.

Groetjes Ingrid