Forum voor patiënten met slaapapneu

Mooi verhaal weer, Menno.

Hoe slaat de weegschaal bij jou nu uit?

Links het leraar zijn en rechts het zeemansleven?

Wat ik in het eerste verhaal zei geldt nog altijd, Ruud: Een zeeman die les geeft en nog steeds geen leraar die gevaren heeft.
Maar goed, mijn papieren zijn inmiddels verlopen.
Ook mijn diploma's.
Ik mág niet eens meer varen.

Ik mag het jongeren wel leren, maar het niet meer zelf doen.
Als ik weer wil varen moet ik eerst bij mezelf en mijn collega's lessen volgen en examens doen en daarna een jaar op stage.

Dan heb ik de opleiding af op het moment dat ik zo'n beetje met pensioen kan.

Wat een belevenis. Dappere zeelui aan het werk om noodsituaties te oefenen. Met de verwarming uit kan ik de kou bijna aanvoelen.

Gelukkig heb je jouw eigen boot nog als ik het goed heb. Dan kun je toch nog wat schipperen, al zal dat waarschijnlijk meer spelervaren zijn vergeleken met het 'grote' werk.

Het grote voordeel van mijn eigen bootje is dat ik kan ophouden met verder varen, een aanlegplekje kan zoeken en een borrel kan inschenken als ik geen zin meer heb, Henk.

Sterker: ik hoef helemaal niet te gaan varen als ik geen zin heb.

Ik hoef ook niet te varen als ik geen zin heb, varen als ik daar zin in heb is een groter probleem, ik heb namelijk helemaal geen bootje

Daar is wat aan te doen.

Koop een boot, werk je dood... Mij niet gezien, als ik wil varen (zeilen) huur ik een boot, een bemanning en iemand die oplet (instructeur).
Heb ik geen onderhoud aan een boot en geen ligplaats nodig.
Dat geld natuurlijk ook voor een caravan al heeft die geen ligplaats maar een stalling nodig.
Op vakantie (motor) neem ik wel een hotel, als het niet anders kan wordt het een tentje.