Afvallen
Geplaatst: 18 nov 2015, 12:10
Alice heeft na haar eerste nierbekkenontsteking toen ze 5,5 was veel antibiotica gehad. Een half jaar later was ze 7 kilo aangekomen en die hebben we er nooit meer afgekregen. Erger nog, ze komt langzaamaan steeds meer aan, wat we er ook tegen doen. Alice moet afvallen niet alleen voor het afnemen van de apneus, maar ook om haar hormonen weer tot rust te laten komen, zodat de PCOS vermindert. Ze heeft op het moment een BMI van 33,55.
Vandaag waren we bij dr. v. Mil in Den Bosch en we hebben daar een goed gesprek gehad. Dr. v. Mil heeft zich gespecialiseerd in o.a. obesitas en hij is een van de 4 artsen in Nederland die kinderen naar Heideheuvel kunnen verwijzen.
Het idee van de kinderarts Alice naar Heideheuvel te krijgen, is nog niet zo makkelijk. Heideheuvel is een obesitas kliniek in Hilversum voor kinderen. En zo eenvoudig als alleen Heideheuvel en dan val je af is het ook niet.
Alice haar BMI is eigenlijk te laag om in aanmerking voor Heideheuvel te komen, maar daar is nog wel een mouw aan te passen, want het gaat om 0.55 punten voor de ondergrens. Maar alleen Heideheuvel is niet voldoende zegt dr. v. Mil. Heideheuvel is maar een radartje van het hele geheel. Er moet een heel voortraject komen en ook een natraject, waarbij systeemtherapie ook aan de orde is. Dan kunnen we effectief aan de slag.
Hij gaat zijn huiswerk nu doen, het vandaag in het team bespreken en andere netwerken aanboren om te kijken of er een hulpnetwerk opgezet kan worden bij ons in de buurt, zodat er een start gemaakt kan worden voor Heideheuvel al start. Daar heeft hij 1 a 2 weken voor nodig en dan horen we wat hij wil gaan doen. Een van de dingen die kunnen gaan gebeuren is dat Alice een week of langer wordt opgenomen om onderzoeken te kunnen doen en dingen in kaart te kunnen brengen.
Toen ik zei: maar al die emoties en bedreigingen die we hebben, zijn toch ook niet bevorderlijk voor het afvallen, zei hij dat ik de spijker op de kop sloeg. We hebben hem ook een beetje verteld dat Alice niet blij is met haar kinderarts, dat het vertrouwen kapot is en dat dit niet bijdraagt aan de behandeling. Ook daar was hij het mee eens.
Helaas moest ik weer het woord doen. Mijn kind zei in de auto, maar jij weet alles. En bedankt. Ik heb de aanzet gedaan, daarna mocht ze zelf antwoord geven. Maar ik denk dat de arts wel begreep waarom Alice zo doet als ze doet. Hij snapt dat vertrouwen weg is. Hij zei ook dat hij ziet dat we voor haar geknokt hebben, niet opgeven. We zijn heel erg benieuwd naar wat zijn plan van aanpak wordt.
Ik ben moe, maar ik heb wel ergens het gevoel, dit kan wel eens iets gaan worden.
Groetjes,
Swanica
Vandaag waren we bij dr. v. Mil in Den Bosch en we hebben daar een goed gesprek gehad. Dr. v. Mil heeft zich gespecialiseerd in o.a. obesitas en hij is een van de 4 artsen in Nederland die kinderen naar Heideheuvel kunnen verwijzen.
Het idee van de kinderarts Alice naar Heideheuvel te krijgen, is nog niet zo makkelijk. Heideheuvel is een obesitas kliniek in Hilversum voor kinderen. En zo eenvoudig als alleen Heideheuvel en dan val je af is het ook niet.
Alice haar BMI is eigenlijk te laag om in aanmerking voor Heideheuvel te komen, maar daar is nog wel een mouw aan te passen, want het gaat om 0.55 punten voor de ondergrens. Maar alleen Heideheuvel is niet voldoende zegt dr. v. Mil. Heideheuvel is maar een radartje van het hele geheel. Er moet een heel voortraject komen en ook een natraject, waarbij systeemtherapie ook aan de orde is. Dan kunnen we effectief aan de slag.
Hij gaat zijn huiswerk nu doen, het vandaag in het team bespreken en andere netwerken aanboren om te kijken of er een hulpnetwerk opgezet kan worden bij ons in de buurt, zodat er een start gemaakt kan worden voor Heideheuvel al start. Daar heeft hij 1 a 2 weken voor nodig en dan horen we wat hij wil gaan doen. Een van de dingen die kunnen gaan gebeuren is dat Alice een week of langer wordt opgenomen om onderzoeken te kunnen doen en dingen in kaart te kunnen brengen.
Toen ik zei: maar al die emoties en bedreigingen die we hebben, zijn toch ook niet bevorderlijk voor het afvallen, zei hij dat ik de spijker op de kop sloeg. We hebben hem ook een beetje verteld dat Alice niet blij is met haar kinderarts, dat het vertrouwen kapot is en dat dit niet bijdraagt aan de behandeling. Ook daar was hij het mee eens.
Helaas moest ik weer het woord doen. Mijn kind zei in de auto, maar jij weet alles. En bedankt. Ik heb de aanzet gedaan, daarna mocht ze zelf antwoord geven. Maar ik denk dat de arts wel begreep waarom Alice zo doet als ze doet. Hij snapt dat vertrouwen weg is. Hij zei ook dat hij ziet dat we voor haar geknokt hebben, niet opgeven. We zijn heel erg benieuwd naar wat zijn plan van aanpak wordt.
Ik ben moe, maar ik heb wel ergens het gevoel, dit kan wel eens iets gaan worden.
Groetjes,
Swanica